அன்பே!!
நேற்று வரை நான் வார்த்தையாய்
இன்று முதல் வாக்கியமாய்
நேற்று வரை நிலவாய்
இன்று முதல் சூரியனாய்
நேற்று வரை துளியாய்
இன்று முதல் அருவியாய்
நேற்று முதல் புயலாய்
இன்று முதல் தென்றலாய்
நேற்று வரை தோழியாய்
இன்று முதல் உயிர்மூச்சாய்
நேற்று வரை கனவாய்
இன்று முதல் நினைவாய்
நேற்று வரை நிழலாய்
இன்று முதல் நிரலாய்
நேற்று வரை நீயும் நானும் தனியாய்
இன்று முதல் நாம் ஒன்றாய்
நேற்று வரை விரிந்த இதழ்களாய்
இன்று முதல் முத்தஇதழ்களாய்
நேற்று வரை வெறும் மேகங்களாய்
இன்று முதல் மழை மேகங்களாய்
Friday, December 21, 2007
Saturday, December 15, 2007
என் அன்பு தோழியே ,
உன் இமைகளால்
ஈர்க்க பட்டேன் ,
உன் விரல்களால்
விலங்கிட பட்டேன்,
உன இதழ்களால்
இதயம் நொறுக்க பட்டேன்,
உன் சுவசத்தால்
சேர்த்தனணக்க பட்டேன்,
உன் எண்ணங்களால்
ஏரியூட்ட பட்டேன்,
உன் உணர்ச்சிகளால்
ஊக்கமளிக்க பட்டேன்,
உன் வாசத்தால்
விளையாட பட்டேன்,
உன் வியர்வைகளால்
வீணடிக்க பட்டேன்,
உன் வார்த்தைகளால்
வாக்கியமாக பட்டேன்..........
உன் விழிதனில்
கூர்மையடி
இருந்தும் அதனில்
பாசமடி
உன் இதழில் ஈரமடி
இருந்தும் அதனில்
ஒரு தாகமடி
உன் புருவம்
தனில் போதையடி
இருந்தும் அதுதான்
என் பாதையடி
உன் மூக்கழகு
முன்னின்றது
உன் காதழகு
காற்றோடு வந்தது
உன் கழுத்தழகு
கலக்கம் தந்தது .........
அன்பே உனை
வர்ணிக்கவில்லை ....
உனை பற்றிய
என் சிந்தனை ............
என்றும் உனக்காகவே நான்....
beautiful poem.... By My friend................
ஈர்க்க பட்டேன் ,
உன் விரல்களால்
விலங்கிட பட்டேன்,
உன இதழ்களால்
இதயம் நொறுக்க பட்டேன்,
உன் சுவசத்தால்
சேர்த்தனணக்க பட்டேன்,
உன் எண்ணங்களால்
ஏரியூட்ட பட்டேன்,
உன் உணர்ச்சிகளால்
ஊக்கமளிக்க பட்டேன்,
உன் வாசத்தால்
விளையாட பட்டேன்,
உன் வியர்வைகளால்
வீணடிக்க பட்டேன்,
உன் வார்த்தைகளால்
வாக்கியமாக பட்டேன்..........
உன் விழிதனில்
கூர்மையடி
இருந்தும் அதனில்
பாசமடி
உன் இதழில் ஈரமடி
இருந்தும் அதனில்
ஒரு தாகமடி
உன் புருவம்
தனில் போதையடி
இருந்தும் அதுதான்
என் பாதையடி
உன் மூக்கழகு
முன்னின்றது
உன் காதழகு
காற்றோடு வந்தது
உன் கழுத்தழகு
கலக்கம் தந்தது .........
அன்பே உனை
வர்ணிக்கவில்லை ....
உனை பற்றிய
என் சிந்தனை ............
என்றும் உனக்காகவே நான்....
beautiful poem.... By My friend................
சேர்ந்திட தவித்தேன் உனையே !!
தேடினேன் உனையே
மயக்கினாய் எனையே
சேர்ந்திட தவித்தேன் உனையே
பிரிவால் துவளவிட்டாய் எனையே
கண்ணுக்குள் வைத்தேன் உனையே
காத்திட வேண்டும் எனையே
மடியில் தாலாட்டிடனும் உனையே
தாயாய் மாற்றிடனும் எனையே
செல்லமாய் திட்டிடனும் உனையே
எப்போதும் கொஞ்சிடனும் எனையே
புரிந்து கொள்வேன் உனையே
பிரிந்து செல்லாதே எனையே
எப்போதும் பிரியேன் உனையே
விரைவில் சேர்ந்திடு எனையே
என்னுள் தேடினேன் எனையே
என்னுள் கண்டேன் உனையே
தேடினேன் உனையே
மயக்கினாய் எனையே
சேர்ந்திட தவித்தேன் உனையே !!
மயக்கினாய் எனையே
சேர்ந்திட தவித்தேன் உனையே
பிரிவால் துவளவிட்டாய் எனையே
கண்ணுக்குள் வைத்தேன் உனையே
காத்திட வேண்டும் எனையே
மடியில் தாலாட்டிடனும் உனையே
தாயாய் மாற்றிடனும் எனையே
செல்லமாய் திட்டிடனும் உனையே
எப்போதும் கொஞ்சிடனும் எனையே
புரிந்து கொள்வேன் உனையே
பிரிந்து செல்லாதே எனையே
எப்போதும் பிரியேன் உனையே
விரைவில் சேர்ந்திடு எனையே
என்னுள் தேடினேன் எனையே
என்னுள் கண்டேன் உனையே
தேடினேன் உனையே
மயக்கினாய் எனையே
சேர்ந்திட தவித்தேன் உனையே !!
என் மனதை வசப்படுத்தியவனே....
கண்களால் எனை ஈர்க்கும் -என்
கனவுகளின் தலைவனே
பாசத்தால் எனை பின்னியே
என் மனதை வசப்படுத்தியவனே
என்னுள்ளே நீ நுழைந்த
காரணங்கள் தெரியவில்லை!- அதை
அறிவதற்க்கு முன்னரே நேசத்தால்
என் மனதை வசப்படுத்தியவனே
உனை பார்க்காமலே உன்
நிழலையும் நேசிக்கின்றேன் !
உன் அன்பால் உயிரை துளைத்து
என் மனதை வசப்படுத்தியவனே
தூக்கத்திலும் என் நினைவுகளில்
சுழன்று என் சுவாசத்தில்
முழுதாய் கலந்து
என் மனதை வசப்படுத்தியவனே
உன் வாசம் என் உயிரோடு
கலக்க அது எனை மயக்க
என்றுமே உன் வசத்தில்
எனை தொலைக்க
என் மனதை வசப்படுத்தியவனே !!
கனவுகளின் தலைவனே
பாசத்தால் எனை பின்னியே
என் மனதை வசப்படுத்தியவனே
என்னுள்ளே நீ நுழைந்த
காரணங்கள் தெரியவில்லை!- அதை
அறிவதற்க்கு முன்னரே நேசத்தால்
என் மனதை வசப்படுத்தியவனே
உனை பார்க்காமலே உன்
நிழலையும் நேசிக்கின்றேன் !
உன் அன்பால் உயிரை துளைத்து
என் மனதை வசப்படுத்தியவனே
தூக்கத்திலும் என் நினைவுகளில்
சுழன்று என் சுவாசத்தில்
முழுதாய் கலந்து
என் மனதை வசப்படுத்தியவனே
உன் வாசம் என் உயிரோடு
கலக்க அது எனை மயக்க
என்றுமே உன் வசத்தில்
எனை தொலைக்க
என் மனதை வசப்படுத்தியவனே !!
Friday, December 14, 2007
உன வழியில் வாராதிருந்தால் ...
உன் வழியில் வாராதிருந்தால்
இன்றும் அடிமையாய்
விலங்கையும் விட
கீழ்த்தரமாய் வாழ்ந்திருப்போம்
மூடத்தனத்தின் சின்னமாய்
கல்வியில்லா பேதையாய்
கடவுள்களை நம்பும்
காட்டுமிராண்டியாய்
கணவனை வணங்கும்
கல்லாய் வாழ்ந்திருப்போம்
குழந்தைகள் பல பெற்று
குன்றி போயிருப்போம்
நகையும் அலங்காரமும்
நாணமும் அச்சமும்
கொண்டு ஞமலிபோல்
வாழ்ந்திருப்போம்
ஆனால்,
அய்யா உன் வழியில்
வந்ததனால்
அடிமை விலங்கை
ஒடித்து எறிந்தோம்
மூடத்தனத்தை முறியடித்து
கல்வியால் முன்னேறினோம்
உன் பகுத்தறிவுச்சுடர்
பட்டதால்
அறியாமை பஞ்சு
பற்றிஎரிந்தது
உன் தடி பிடித்து
ஈரோட்டுப்பாதை
நடந்ததால் அறிவு
பலம் ஏற்பட்டது !!
உன் கொள்கை
விதைத்த மனதில்
தன்னம்பிக்கை ஆலமரமாய்
ஓங்கி வளர்ந்தது !!
உன் வழி ஏற்றதால்
இளமை வளமை
என்று எண்ணாமல்
சமுதாய தொண்டிற்கு
என தெளிவுற்றோம்
எம் தந்தை பெரியாரே
எம்மை சிந்திக்கவைத்தாய்!
சிந்திப்பில் உணர்வுபெற்றோம்
இருள் நீங்கி வெளிச்சம்பெற்றோம்
ஆகையால் அய்யாவே!!
உம்மை வாசிக்கவில்லை
சுவாசிக்கின்றோம்!!
இன்றும் அடிமையாய்
விலங்கையும் விட
கீழ்த்தரமாய் வாழ்ந்திருப்போம்
மூடத்தனத்தின் சின்னமாய்
கல்வியில்லா பேதையாய்
கடவுள்களை நம்பும்
காட்டுமிராண்டியாய்
கணவனை வணங்கும்
கல்லாய் வாழ்ந்திருப்போம்
குழந்தைகள் பல பெற்று
குன்றி போயிருப்போம்
நகையும் அலங்காரமும்
நாணமும் அச்சமும்
கொண்டு ஞமலிபோல்
வாழ்ந்திருப்போம்
ஆனால்,
அய்யா உன் வழியில்
வந்ததனால்
அடிமை விலங்கை
ஒடித்து எறிந்தோம்
மூடத்தனத்தை முறியடித்து
கல்வியால் முன்னேறினோம்
உன் பகுத்தறிவுச்சுடர்
பட்டதால்
அறியாமை பஞ்சு
பற்றிஎரிந்தது
உன் தடி பிடித்து
ஈரோட்டுப்பாதை
நடந்ததால் அறிவு
பலம் ஏற்பட்டது !!
உன் கொள்கை
விதைத்த மனதில்
தன்னம்பிக்கை ஆலமரமாய்
ஓங்கி வளர்ந்தது !!
உன் வழி ஏற்றதால்
இளமை வளமை
என்று எண்ணாமல்
சமுதாய தொண்டிற்கு
என தெளிவுற்றோம்
எம் தந்தை பெரியாரே
எம்மை சிந்திக்கவைத்தாய்!
சிந்திப்பில் உணர்வுபெற்றோம்
இருள் நீங்கி வெளிச்சம்பெற்றோம்
ஆகையால் அய்யாவே!!
உம்மை வாசிக்கவில்லை
சுவாசிக்கின்றோம்!!
Thursday, December 13, 2007
ஆசை
துளி துளி மழையில்
துள்ளி ஓட ஆசை
துள்ளுகையில் உன்
கை பிடிக்க ஆசை
பிடித்த கைதனில் மழைத்துளியாய்
முத்தமிட ஆசை
மழை தந்த குளிரின்
நடுக்கத்தில் உனை
கட்டியணைக்க ஆசை
உன் சுவாசத்தின் வெப்பத்தில்
எனை மறக்க ஆசை
உன் உயிரில் கரைந்து
எனை தேடிட ஆசை
உன் மடி உறங்கி
எழுந்திட ஆசை
மரணத்திலும் உன்
அரவணைப்பில் மடிய ஆசை
துள்ளி ஓட ஆசை
துள்ளுகையில் உன்
கை பிடிக்க ஆசை
பிடித்த கைதனில் மழைத்துளியாய்
முத்தமிட ஆசை
மழை தந்த குளிரின்
நடுக்கத்தில் உனை
கட்டியணைக்க ஆசை
உன் சுவாசத்தின் வெப்பத்தில்
எனை மறக்க ஆசை
உன் உயிரில் கரைந்து
எனை தேடிட ஆசை
உன் மடி உறங்கி
எழுந்திட ஆசை
மரணத்திலும் உன்
அரவணைப்பில் மடிய ஆசை
உடனே வா என் தலைவா!!
உன் அன்பில் கரைகிறேன்
உன் அரவணைப்பில் மகிழ்கிறேன்
உன் சிரிப்பில் சிதைகிறேன்
உன் கண்களில் பதிகிறேன்
உன் மனதினில் உதிக்கிறேன்
உன் உயிராய் மாறினேன்
உன் உளமாய் உருமாறினேன்
உன் சுவாசமாய் சுகிக்கிறேன்
உன் வாழ்வாய் வாழ்கிறேன்
உன் நினைவில் நெகிழ்கி்றேன்
உன் நேசத்தில் பயணிக்கிறேன்
உன் வாசத்தில் மணக்கிறேன்
உன் வசத்தில் எனை இழக்கிறேன்
என் உயிரை பிரிவு துயரிலிருந்து
உன்னுடன் மீட்டுச்செல்ல தாமதியாமல்
உடனே வா என் தலைவா!!
உன் அரவணைப்பில் மகிழ்கிறேன்
உன் சிரிப்பில் சிதைகிறேன்
உன் கண்களில் பதிகிறேன்
உன் மனதினில் உதிக்கிறேன்
உன் உயிராய் மாறினேன்
உன் உளமாய் உருமாறினேன்
உன் சுவாசமாய் சுகிக்கிறேன்
உன் வாழ்வாய் வாழ்கிறேன்
உன் நினைவில் நெகிழ்கி்றேன்
உன் நேசத்தில் பயணிக்கிறேன்
உன் வாசத்தில் மணக்கிறேன்
உன் வசத்தில் எனை இழக்கிறேன்
என் உயிரை பிரிவு துயரிலிருந்து
உன்னுடன் மீட்டுச்செல்ல தாமதியாமல்
உடனே வா என் தலைவா!!
Wednesday, December 12, 2007
வாழ்க்கை வாழ்வதற்கே
This poem was written based on the Suicide act of Revathi( software engineer) at hydrebad...
வாழ்க்கை வாழ்வதற்கே
வறுமை வரினும்
வளமை குன்றினும்
வாழ்வு நொடிந்திடினும்
வாழ்க்கை வாழ்வதற்கே!!
வாழ்க்கை என்ன காகிதமா
கசக்கி எறிய?
வாழ்க்கை என்பது வரம் அல்ல
தவம்!
சிற்பியின் உளியில் செதுக்கிடப்படும்
கல் சிற்பம் ஆவது போல !!
துன்பங்கள் தான் மானிட
வாழ்வின் சிறப்பிற்க்கு
வழித்துணை!!
காதல் தோல்வி
வாழ்க்கையின் அனுபவம்!!
அனுபவத்தை பயின்று
வாழ்வில் இலக்கை
அடைந்திட வெற்றி நடை
போடு!!
வாழ்க்கை வாழ்வதற்கே
வறுமை வரினும்
வளமை குன்றினும்
வாழ்வு நொடிந்திடினும்
வாழ்க்கை வாழ்வதற்கே!!
வாழ்க்கை வாழ்வதற்கே
வறுமை வரினும்
வளமை குன்றினும்
வாழ்வு நொடிந்திடினும்
வாழ்க்கை வாழ்வதற்கே!!
வாழ்க்கை என்ன காகிதமா
கசக்கி எறிய?
வாழ்க்கை என்பது வரம் அல்ல
தவம்!
சிற்பியின் உளியில் செதுக்கிடப்படும்
கல் சிற்பம் ஆவது போல !!
துன்பங்கள் தான் மானிட
வாழ்வின் சிறப்பிற்க்கு
வழித்துணை!!
காதல் தோல்வி
வாழ்க்கையின் அனுபவம்!!
அனுபவத்தை பயின்று
வாழ்வில் இலக்கை
அடைந்திட வெற்றி நடை
போடு!!
வாழ்க்கை வாழ்வதற்கே
வறுமை வரினும்
வளமை குன்றினும்
வாழ்வு நொடிந்திடினும்
வாழ்க்கை வாழ்வதற்கே!!
Tuesday, December 11, 2007
சிறு சிறு துளியாய் என் மனதில் நீ........
Hi the below Poem was written by my friend....
Please send in your comments to
subchandran@gmail.com
உன்னிடமே நான்
தொலைந்து போகிறேன்
உன்னிடமே எனை
தேடியும் கிடைக்கிறேன்
ஆனால் உன்னுள்
தொலையவே உயிர் துடிக்கிறேன் !!
உன் விழிஅம்பில் (அன்பில்)
விழுந்து விட்டேன்
விழிக்க மட்டும் மனம் இல்லை
உன் குரலுக்காக காத்திருந்தேன்
அதனையே எதிர் பார்த்திருந்தேன்
புரண்டு படுத்தாலும் தூக்கம் இல்லை
கண்களிலே புரட்டி போடுகிறாய்!
புன் சிரிப்பின் அன்பினிலே!!
உன்னை பார்ப்பது
சிறிது நேரம் ஆகினும்
அந்நேரம் சிறகை விரித்துப்பார்க்கிறேன் !
சிறு சிறு துளியாய் என் மனதில் நீ!!
விழித்து பார்ப்பதர்க்குள் முழுதாய் நீ!!
வேடிக்கையாய் ஆரம்பித்தது - பின்
வாழ்வே உனக்கென மனம் மாற்றியது
உன் அன்பு எனை
உயரத்தில் நிறுத்தியது -
அதுவே என்
ஆணவங்களையும் நொறுக்கியது
என்னுள் பல மாற்றம்
வேண்டாம் என்று இருந்தேன் ..
பேச வைத்தாய் - பின்
இதனையே எனக்கு
வேலையாய் மாற்றினாய்
கண்ணிலே கனவுகள்...
உன்னோடு மட்டுமே
என் நினைவுகள்
புலம்ப ஆசையாக இருந்தாலும்
போதும் என நிறுத்திக்கொண்டேன்
சிறு சிறு துளியாய் என் மனதில் நீ........
விழித்து பார்ப்பதர்க்குள் முழுதாய் நீ...........
Please send in your comments to
subchandran@gmail.com
உன்னிடமே நான்
தொலைந்து போகிறேன்
உன்னிடமே எனை
தேடியும் கிடைக்கிறேன்
ஆனால் உன்னுள்
தொலையவே உயிர் துடிக்கிறேன் !!
உன் விழிஅம்பில் (அன்பில்)
விழுந்து விட்டேன்
விழிக்க மட்டும் மனம் இல்லை
உன் குரலுக்காக காத்திருந்தேன்
அதனையே எதிர் பார்த்திருந்தேன்
புரண்டு படுத்தாலும் தூக்கம் இல்லை
கண்களிலே புரட்டி போடுகிறாய்!
புன் சிரிப்பின் அன்பினிலே!!
உன்னை பார்ப்பது
சிறிது நேரம் ஆகினும்
அந்நேரம் சிறகை விரித்துப்பார்க்கிறேன் !
சிறு சிறு துளியாய் என் மனதில் நீ!!
விழித்து பார்ப்பதர்க்குள் முழுதாய் நீ!!
வேடிக்கையாய் ஆரம்பித்தது - பின்
வாழ்வே உனக்கென மனம் மாற்றியது
உன் அன்பு எனை
உயரத்தில் நிறுத்தியது -
அதுவே என்
ஆணவங்களையும் நொறுக்கியது
என்னுள் பல மாற்றம்
வேண்டாம் என்று இருந்தேன் ..
பேச வைத்தாய் - பின்
இதனையே எனக்கு
வேலையாய் மாற்றினாய்
கண்ணிலே கனவுகள்...
உன்னோடு மட்டுமே
என் நினைவுகள்
புலம்ப ஆசையாக இருந்தாலும்
போதும் என நிறுத்திக்கொண்டேன்
சிறு சிறு துளியாய் என் மனதில் நீ........
விழித்து பார்ப்பதர்க்குள் முழுதாய் நீ...........
Saturday, December 1, 2007
தமிழர் தலைவர் - வீரமணி !!
தமிழர் தலைவர்- வீரமணி !! ( 75 வது பிறந்த நாளை முன்னிட்டு எழுதியது )
பெரியாரின் கொள்கைச்
சொத்து !
திராவிடத் தந்தையின்
தளபதி!
இனஎதிரிகளை ஈட்டியாய்
பாய்ந்து அழித்திடும்
அடலேறு!!
சமுகநீதியின் வெற்றிக்கு
வித்திட்ட வீரத்தின்
வார்ப்பு!!
இடியாய் கொள்கையினை
முழங்கிடும் ஈரோட்டுச் சிங்கத்தின்
கொடை!
ஓய்வறியா ஓடி
உழைத்திடும் நடமாடும்
பல்கலைக்கழகம் !!
பெரியார் பெருமை கூறா
நாளெல்லாம் பிறவா நாளே !- என
நாளும் நினைத்திடும்
கருஞ்சிறுத்தை!!
நொடிப்பொழுதும் கண்யராது
இனமானம் காத்திட என்றும்
கரம்நீட்டும் தமிழரின்
உடை!!
கருப்பு மெழுகுவர்த்திகளின்
இணையற்ற கருப்பு
வைரம்!!
பெரியாருக்குப்பின் இயக்கம்
இயங்குமா?
என்ற வினாக்குறியை
ஆச்சரியக் குறியாக்கிய
குணக்குன்று!!
அன்று!!
பிளாட்டோக்கு ஒரு அரிஸ்டாடல்!!
இன்று!!
பெரியாருக்கு ஒரு வீரமணி!!
ஆம்!!
வீரமணி எதிரிகளின்
சாவுமணி!!
வீரமணி இனத்துரோகிகளின்
எட்டாக்கனி!!
வீரமணி எதிரிகளின்
சிம்மசொப்பனம்!!
வீரமணி கொள்கையில்
நெருப்புமணி!
வீரமணி பெரியார்தந்த
தங்கமணி!!
வீரமணி சுயநலம் மறந்த
பொதுநலத்தின் முத்துமணி!!
வாழ்க தமிழர் தலைவர்!!
பெரியாரின் கொள்கைச்
சொத்து !
திராவிடத் தந்தையின்
தளபதி!
இனஎதிரிகளை ஈட்டியாய்
பாய்ந்து அழித்திடும்
அடலேறு!!
சமுகநீதியின் வெற்றிக்கு
வித்திட்ட வீரத்தின்
வார்ப்பு!!
இடியாய் கொள்கையினை
முழங்கிடும் ஈரோட்டுச் சிங்கத்தின்
கொடை!
ஓய்வறியா ஓடி
உழைத்திடும் நடமாடும்
பல்கலைக்கழகம் !!
பெரியார் பெருமை கூறா
நாளெல்லாம் பிறவா நாளே !- என
நாளும் நினைத்திடும்
கருஞ்சிறுத்தை!!
நொடிப்பொழுதும் கண்யராது
இனமானம் காத்திட என்றும்
கரம்நீட்டும் தமிழரின்
உடை!!
கருப்பு மெழுகுவர்த்திகளின்
இணையற்ற கருப்பு
வைரம்!!
பெரியாருக்குப்பின் இயக்கம்
இயங்குமா?
என்ற வினாக்குறியை
ஆச்சரியக் குறியாக்கிய
குணக்குன்று!!
அன்று!!
பிளாட்டோக்கு ஒரு அரிஸ்டாடல்!!
இன்று!!
பெரியாருக்கு ஒரு வீரமணி!!
ஆம்!!
வீரமணி எதிரிகளின்
சாவுமணி!!
வீரமணி இனத்துரோகிகளின்
எட்டாக்கனி!!
வீரமணி எதிரிகளின்
சிம்மசொப்பனம்!!
வீரமணி கொள்கையில்
நெருப்புமணி!
வீரமணி பெரியார்தந்த
தங்கமணி!!
வீரமணி சுயநலம் மறந்த
பொதுநலத்தின் முத்துமணி!!
வாழ்க தமிழர் தலைவர்!!
Wednesday, November 7, 2007
கவிதை துளிகள்!!
நினைவுகள்!!
மனிதனின்
ஆழ் மனதை
தாலாட்டும் தொட்டில்!
மனிதம்
மனிதனிடம்
மாண்டு போன
உணர்ச்சி!!
தூக்கம்!!
மனித நம்பிக்கையின்
முதற் படி!!
மனிதனின்
ஆழ் மனதை
தாலாட்டும் தொட்டில்!
மனிதம்
மனிதனிடம்
மாண்டு போன
உணர்ச்சி!!
தூக்கம்!!
மனித நம்பிக்கையின்
முதற் படி!!
Tuesday, November 6, 2007
அன்பென்னும் இசை!
மனதினில் இருக்கும் சோகங்களின் வடிகால்
எங்கோ பிறந்து எங்கோ வளர்ந்தாலும்
இரு மனங்களை ஒன்றாக்கும் அற்புத வரம்!!
காயங்கள் ரனமாகிப்போனால்-சில்லிடும்
காற்றேன மனதினை குளிரவைக்கும் மருந்து-இது
மனங்களை மட்டும் அல்ல மதங்களையும் ஒன்றாக்கும்!!
மக்களை மனித மாண்போடு நினைக்கும் குணம்!!
அழிவினை ஆக்கமாக்கும் ஆற்றால் மிக்கது
கண்ணீரால் கரையும் கண்களை புன்னகை பூக்கச்செய்யும் புல்லாங்குழல்!!
இந்த புல்லாங்குழலின் இசை அறிந்தவர் மட்டுமே வாசிக்க வேண்டும் என்றல்ல!!
எவர் வேண்டுமானாலும் வாசிக்கலாம்-நேசத்தோடு வாசிக்கலாம்!
அந்த நேசத்தில் மலரும் அன்பென்னும் இசை!
மௌனத்தின் , கண்களின் மொழி- அன்பென்னும் இசை!
எங்கோ பிறந்து எங்கோ வளர்ந்தாலும்
இரு மனங்களை ஒன்றாக்கும் அற்புத வரம்!!
காயங்கள் ரனமாகிப்போனால்-சில்லிடும்
காற்றேன மனதினை குளிரவைக்கும் மருந்து-இது
மனங்களை மட்டும் அல்ல மதங்களையும் ஒன்றாக்கும்!!
மக்களை மனித மாண்போடு நினைக்கும் குணம்!!
அழிவினை ஆக்கமாக்கும் ஆற்றால் மிக்கது
கண்ணீரால் கரையும் கண்களை புன்னகை பூக்கச்செய்யும் புல்லாங்குழல்!!
இந்த புல்லாங்குழலின் இசை அறிந்தவர் மட்டுமே வாசிக்க வேண்டும் என்றல்ல!!
எவர் வேண்டுமானாலும் வாசிக்கலாம்-நேசத்தோடு வாசிக்கலாம்!
அந்த நேசத்தில் மலரும் அன்பென்னும் இசை!
மௌனத்தின் , கண்களின் மொழி- அன்பென்னும் இசை!
எதிர்பார்ப்பு!!
மின்னலைப் போன்ற சிரிப்பு!
கொடியைப் போன்ற இடை!
முத்துப் போன்ற பற்கள்!
மீன் போன்ற விழி!
மான் போன்ற துள்ளல்!
பளிங்கு போன்ற கன்னங்கள்!
குயில் போன்ற குரல்!
இறகு போன்ற மென்மை!-அட
எத்துனை வர்ணிப்புகள் பெண்னைப் பற்றி
அழகு பதுமையாய் பெண்னை பார்ப்பதை விடுத்து
உணர்வுள்ள சக மனுஷியாய் , தோழியாய் பார்க்கட்டும் இந்த சமுகம்
நிறைவேறுமா இந்த எதிர்பார்ப்பு!!
கொடியைப் போன்ற இடை!
முத்துப் போன்ற பற்கள்!
மீன் போன்ற விழி!
மான் போன்ற துள்ளல்!
பளிங்கு போன்ற கன்னங்கள்!
குயில் போன்ற குரல்!
இறகு போன்ற மென்மை!-அட
எத்துனை வர்ணிப்புகள் பெண்னைப் பற்றி
அழகு பதுமையாய் பெண்னை பார்ப்பதை விடுத்து
உணர்வுள்ள சக மனுஷியாய் , தோழியாய் பார்க்கட்டும் இந்த சமுகம்
நிறைவேறுமா இந்த எதிர்பார்ப்பு!!
யாருக்காக இந்த கொண்டாட்டம்??
அய்யோ! அம்மா! என்ற அலறல்
குடிபோதையில் கணவன் அல்ல அல்ல கயவனிடம்
தினம்தோறும் அடியும்! உதையும்!
காலையில் அரைவயிற்றுக் கஞ்சியுடன்
தலையில் விறகு சுமந்து
தள்ளாடிய நடையும்! களைப்பேறிய முகமும்!
வீட்டின் வேலைகளை முடித்து
பேருந்தில் இடிபட்டு
அலுவலகத்தில் கோர்ப்புகளோடும்!மேலதிகாரியின் கோபத்தோடும்!
மாலையிட்ட கண்ணாளன் மறைந்த
சோகம் மனதினில் தவழ!
கலங்கிய கண்களோடும்!குழம்பிய நெஞ்ச்த்தோடும்!
ஓநாய்களுக்கு மத்தியில் போராட்டம்!!
இன்று உலக மகளிர் தினம்
வாருங்கள் கொண்டாடுவோம்!! என்ற கூக்குரல்!
யாருக்காக இந்த கொண்டாட்டம்??
குடிபோதையில் கணவன் அல்ல அல்ல கயவனிடம்
தினம்தோறும் அடியும்! உதையும்!
காலையில் அரைவயிற்றுக் கஞ்சியுடன்
தலையில் விறகு சுமந்து
தள்ளாடிய நடையும்! களைப்பேறிய முகமும்!
வீட்டின் வேலைகளை முடித்து
பேருந்தில் இடிபட்டு
அலுவலகத்தில் கோர்ப்புகளோடும்!மேலதிகாரியின் கோபத்தோடும்!
மாலையிட்ட கண்ணாளன் மறைந்த
சோகம் மனதினில் தவழ!
கலங்கிய கண்களோடும்!குழம்பிய நெஞ்ச்த்தோடும்!
ஓநாய்களுக்கு மத்தியில் போராட்டம்!!
இன்று உலக மகளிர் தினம்
வாருங்கள் கொண்டாடுவோம்!! என்ற கூக்குரல்!
யாருக்காக இந்த கொண்டாட்டம்??
ஆட்டுக்குட்டி
சூரியன் உதிக்கையில
பொழுது விடியையல
கண்விழிச்சு எழுந்து வாசலகூட்டிப்பெருக்கி
அரிசியில கோலமிட்டு
கோயிலுக்கு வேண்டிய சமானை எடுத்துவச்சி
குளியல் முடிச்சி நெத்தி மத்தியல பொட்டு வச்சி
கயித்துக் கட்டிலில் ஒறங்கும் மச்சான
எழுப்பி குளிக்கச் சொல்லி
பொங்க வைக்க தேவையான சாமானை
அடுக்கி வைக்க - ஏ புள்ள!
அப்படின்னு பின்வாசல் நின்னு மச்சான் கூப்பாடு போட
மான் குட்டியின் துள்ளல்லோடு என்ன மச்சான் என
மூச்சு வங்கி நின்றாள் வள்ளி!!
அங்கு மே! மே! என கத்திக் கொண்டிருந்த ஆட்டுக்குட்டியைப் பார்த்து
ஏது இந்த ஆட்டுக்குட்டி? என்று கருப்பன் கேட்க
பெருமூச்சு வாங்கியே வள்ளி சொன்னாள்
போனவாரம் நீ சுரம் வந்து
படுக்கையில விழ - நம்ம ஊர் வைத்தியரும்
டவுன் ஆஸ்பத்திரிலதான் ஒன்ன காட்டணும்னு கைய விரிக்க
சோறு போட்ட மாட்டையும்
என் தாய் வீட்டு சீதனமா வந்த பித்தளை ஆண்டாவையும்
வித்துப்போட்டு வைத்தியம் பார்த்ததால
என் ராசா இப்போ எழுந்து நடமாட என் உள்ளம் துள்ளுது!
ஆனாலும் மறுபடியும் ஒனக்கு ஒடம்புக்கு எதுவும் வாராம இருக்க
என் மவராசா நோய் நொடி இல்லாம வாழ
காத்து கருப்பு அண்டாம இருக்க
அம்மனுக்கு பொங்க வச்சு கெடா வெட்டினா
ஒடம்புக்கு வாராம நூறு வருசம் நீ இருப்பனு
பூசாரி சொன்னதால நம்ம ஊரு சந்தையில
இந்த ஆட்டுக்குட்டிய வாங்கியாந்தேன்!
அட பைத்தியமே! என்ற கருப்பன்
காத்தும் இல்ல கருப்பும் இல்ல
எல்லாம் வெறும் பித்தலாட்டம்
சுரம் வர காரணம் சுத்தமான தண்ணி குடிக்காததால
டாக்டரு பாக்கலைனா எப்பவோ போயிருப்பேன்!!
ஒரு உசிர் பொழச்சதுக்கு
எந்த சாமி புள்ள
இன்னொரு உசிர் கேட்குது?
அப்படி கேட்டாதான் அது
சாமி ஆகுமா? என்று கருப்பன் கேட்க
மன்னிச்சிரு மச்சான்
மரமண்டையில ஒரச்சுது -என்ற வள்ளி
மே! என்று கத்திய ஆட்டுக்குட்டியை
பாசத்தோடு வருடினாள்!!
பொழுது விடியையல
கண்விழிச்சு எழுந்து வாசலகூட்டிப்பெருக்கி
அரிசியில கோலமிட்டு
கோயிலுக்கு வேண்டிய சமானை எடுத்துவச்சி
குளியல் முடிச்சி நெத்தி மத்தியல பொட்டு வச்சி
கயித்துக் கட்டிலில் ஒறங்கும் மச்சான
எழுப்பி குளிக்கச் சொல்லி
பொங்க வைக்க தேவையான சாமானை
அடுக்கி வைக்க - ஏ புள்ள!
அப்படின்னு பின்வாசல் நின்னு மச்சான் கூப்பாடு போட
மான் குட்டியின் துள்ளல்லோடு என்ன மச்சான் என
மூச்சு வங்கி நின்றாள் வள்ளி!!
அங்கு மே! மே! என கத்திக் கொண்டிருந்த ஆட்டுக்குட்டியைப் பார்த்து
ஏது இந்த ஆட்டுக்குட்டி? என்று கருப்பன் கேட்க
பெருமூச்சு வாங்கியே வள்ளி சொன்னாள்
போனவாரம் நீ சுரம் வந்து
படுக்கையில விழ - நம்ம ஊர் வைத்தியரும்
டவுன் ஆஸ்பத்திரிலதான் ஒன்ன காட்டணும்னு கைய விரிக்க
சோறு போட்ட மாட்டையும்
என் தாய் வீட்டு சீதனமா வந்த பித்தளை ஆண்டாவையும்
வித்துப்போட்டு வைத்தியம் பார்த்ததால
என் ராசா இப்போ எழுந்து நடமாட என் உள்ளம் துள்ளுது!
ஆனாலும் மறுபடியும் ஒனக்கு ஒடம்புக்கு எதுவும் வாராம இருக்க
என் மவராசா நோய் நொடி இல்லாம வாழ
காத்து கருப்பு அண்டாம இருக்க
அம்மனுக்கு பொங்க வச்சு கெடா வெட்டினா
ஒடம்புக்கு வாராம நூறு வருசம் நீ இருப்பனு
பூசாரி சொன்னதால நம்ம ஊரு சந்தையில
இந்த ஆட்டுக்குட்டிய வாங்கியாந்தேன்!
அட பைத்தியமே! என்ற கருப்பன்
காத்தும் இல்ல கருப்பும் இல்ல
எல்லாம் வெறும் பித்தலாட்டம்
சுரம் வர காரணம் சுத்தமான தண்ணி குடிக்காததால
டாக்டரு பாக்கலைனா எப்பவோ போயிருப்பேன்!!
ஒரு உசிர் பொழச்சதுக்கு
எந்த சாமி புள்ள
இன்னொரு உசிர் கேட்குது?
அப்படி கேட்டாதான் அது
சாமி ஆகுமா? என்று கருப்பன் கேட்க
மன்னிச்சிரு மச்சான்
மரமண்டையில ஒரச்சுது -என்ற வள்ளி
மே! என்று கத்திய ஆட்டுக்குட்டியை
பாசத்தோடு வருடினாள்!!
இயற்கையின் எச்சரிக்கை!
மழையாய்,
மரமாய்,
பூவாய்,
காயாய்,
கனியாய்,
விலங்காய்- என்றும் இயற்கை மனிதர் நலம் நாடும்!
ஆனால், மனித இனமே!
மழை தரும் மரங்களை வெட்டினாய்!- தண்ணீர்ப்
பஞ்சம் தலைவிரித்தாடியது!
உன் இருப்பிடம் அமைக்க
என் காடுகள் அழித்தாய்!
உன் தலைமுறை செழிக்க
என் தலைமுறையை அழிக்கின்றாய்!
செயற்கை வாழ்வு வாழ்கிறாய்
இயற்கையை அழித்து!
யானையும் புலியும் உலவிடும்
கானகத்தில் கட்டிடம் கட்டினாய்!- பின்
யானையால் தொல்லை!
புலியால் பயம் !
மக்கள் பீதி என்கிறாய்!
இயற்கையின் உரைவிடம் அழித்து
இன்பம் தேடும் மனிதனே!
நீ செய்த தவற்றால்!
வெப்பத்தால் கடல் நீர் உயர்வு!
கடல் கண்ட சோழபுரம் போல்!
கடல் கொண்டு செல்லும் பல ஊர்களை!
உன் சமுதாய முன்னேற்றத்திற்கு நாங்கள் தடையில்லை!
ஆனால் இயற்கையை அழித்து அழிவை தேடாதே!
உன் அழிவுப் பணி தொடர்ந்தால்
அழியப் போவது உன் இனம்தான்
எச்சரிக்கை!
This Poem says about the Nature's Warning to Mankind for we had destroyed Nature's beauty and resources.
மரமாய்,
பூவாய்,
காயாய்,
கனியாய்,
விலங்காய்- என்றும் இயற்கை மனிதர் நலம் நாடும்!
ஆனால், மனித இனமே!
மழை தரும் மரங்களை வெட்டினாய்!- தண்ணீர்ப்
பஞ்சம் தலைவிரித்தாடியது!
உன் இருப்பிடம் அமைக்க
என் காடுகள் அழித்தாய்!
உன் தலைமுறை செழிக்க
என் தலைமுறையை அழிக்கின்றாய்!
செயற்கை வாழ்வு வாழ்கிறாய்
இயற்கையை அழித்து!
யானையும் புலியும் உலவிடும்
கானகத்தில் கட்டிடம் கட்டினாய்!- பின்
யானையால் தொல்லை!
புலியால் பயம் !
மக்கள் பீதி என்கிறாய்!
இயற்கையின் உரைவிடம் அழித்து
இன்பம் தேடும் மனிதனே!
நீ செய்த தவற்றால்!
வெப்பத்தால் கடல் நீர் உயர்வு!
கடல் கண்ட சோழபுரம் போல்!
கடல் கொண்டு செல்லும் பல ஊர்களை!
உன் சமுதாய முன்னேற்றத்திற்கு நாங்கள் தடையில்லை!
ஆனால் இயற்கையை அழித்து அழிவை தேடாதே!
உன் அழிவுப் பணி தொடர்ந்தால்
அழியப் போவது உன் இனம்தான்
எச்சரிக்கை!
This Poem says about the Nature's Warning to Mankind for we had destroyed Nature's beauty and resources.
இளைஞனே புறப்படு!
இளைஞனே புறப்படு!
அறியாமை நோயால்
ஆமை ஓட்டுக்குள்
அடங்கி கிடக்கும் இளைஞனே புறப்படு!
நீ முயன்றால்
நீலவானமும் தூரமல்ல!
நினைத்ததை முடிக்க இளைஞனே புறப்படு!
தூங்கும் சமூகத்தை
தட்டி எழுப்பிட!
தன்னம்பிக்கை கொண்டோனாய் இளைஞனே புறப்படு!
சாதியும் மதமும்
சகதியென மிதித்து!
சாதனை படைத்திட இளைஞனே புறப்படு!
சினிமாவை விடுத்து
சிந்தனையை செதுக்கு!
சிகரமும் தொட்டுவிடும் தூரம்தான்!
காலத்தை வீணாக்கும்
காதலை மறந்து!
வாழ்க்கைக் கல்வியை அறிந்துகொள்!
போதை விடுத்து
போரை நடத்து!- வாழ்க்கை
போரை நடத்த இளைஞனே புறப்படு!
உன் விடியல்தான்
உலகத்தின் விடியல்!
உன் வெற்றிதான்
உன் சமூகத்தின் வெற்றி!!
நீ நடத்தும் உண்மைப்போரில்
அநீதிகள் நீராவிஆகட்டும்!
நீ நடத்தும் கொள்கைப்போரில்
கொள்கையற்ற கூட்டம் கூண்டோடு அழியட்டும்!
நீ நடத்தும் பகுத்தறிவுப் போரில்
அறியாமை இருள் அழிந்து போகட்டும்!!
நீ நடத்தும் சமத்துவப் போரில்
தாழ்வுகள் தாழ்ந்துப்போகட்டும்!!
புறப்படு!!
அறிவுத்தேரில்
தன்னம்பிக்கையைத் தேரோட்டியாய்
உண்மையைச் சக்கரங்களாய் கொண்டு
இவ்வுலகை வென்றிடப் புறப்படு!
- ம.வீ.கனிமொழி
This Poem says how the youth must be vigorous and work hard for the upliftment of the society.
அறியாமை நோயால்
ஆமை ஓட்டுக்குள்
அடங்கி கிடக்கும் இளைஞனே புறப்படு!
நீ முயன்றால்
நீலவானமும் தூரமல்ல!
நினைத்ததை முடிக்க இளைஞனே புறப்படு!
தூங்கும் சமூகத்தை
தட்டி எழுப்பிட!
தன்னம்பிக்கை கொண்டோனாய் இளைஞனே புறப்படு!
சாதியும் மதமும்
சகதியென மிதித்து!
சாதனை படைத்திட இளைஞனே புறப்படு!
சினிமாவை விடுத்து
சிந்தனையை செதுக்கு!
சிகரமும் தொட்டுவிடும் தூரம்தான்!
காலத்தை வீணாக்கும்
காதலை மறந்து!
வாழ்க்கைக் கல்வியை அறிந்துகொள்!
போதை விடுத்து
போரை நடத்து!- வாழ்க்கை
போரை நடத்த இளைஞனே புறப்படு!
உன் விடியல்தான்
உலகத்தின் விடியல்!
உன் வெற்றிதான்
உன் சமூகத்தின் வெற்றி!!
நீ நடத்தும் உண்மைப்போரில்
அநீதிகள் நீராவிஆகட்டும்!
நீ நடத்தும் கொள்கைப்போரில்
கொள்கையற்ற கூட்டம் கூண்டோடு அழியட்டும்!
நீ நடத்தும் பகுத்தறிவுப் போரில்
அறியாமை இருள் அழிந்து போகட்டும்!!
நீ நடத்தும் சமத்துவப் போரில்
தாழ்வுகள் தாழ்ந்துப்போகட்டும்!!
புறப்படு!!
அறிவுத்தேரில்
தன்னம்பிக்கையைத் தேரோட்டியாய்
உண்மையைச் சக்கரங்களாய் கொண்டு
இவ்வுலகை வென்றிடப் புறப்படு!
- ம.வீ.கனிமொழி
This Poem says how the youth must be vigorous and work hard for the upliftment of the society.
வெற்றிக்கொண்டாட்டம்!!
கரடுமுரடான சாலைகள்
எங்கும் பாறைகள்
பரவிக்கிடக்கும் காடுகள்
இவற்றை மாற்றிட
உழைத்த கைகளின் கொண்டாட்டம்!!
தன்னலம் கருதா கூட்டத்தின் கொண்டாட்டம்!!
வியர்வைக் கடலில் மிதக்கும் கூட்டத்தின் மகிழ்ச்சிக்கொண்டாட்டம்!!
பிறர்வாழ்வு ஒளிர்ந்திட தன்னை உருக்கும்
உழைப்பு மெழுகுவர்த்திகளின் உணர்ச்சிக்கொண்டாட்டம்!!
நாடு செழிக்கத்தன் உதிரத்தை சிந்திடும் கூட்டத்தின் கொண்டாட்டம்!!
சிதைந்த தேசத்தையும் உழைப்பால் உன்னதமாக்கும்
சிங்க கூட்டத்தின் கொண்டாட்டம்!!
தாழ்வு நீங்க உரிமையை வென்றெடுத்த
தன்மான சின்னத்தின் கொண்டாட்டம்!!
குருதி ஆறு ஓடிடினும்
உயிர் பிரிந்திடினும்
கொள்கை குன்றா கூட்டத்தின் கொண்டாட்டம்!!
உழைக்கும் மக்களின் கொண்டாட்டம்!!
எண்ணத்தால் உயர்ந்தோரின் கொண்டாட்டம்!!
சுதந்திரகாற்றை சுவாசிக்கும் கொண்டாட்டம்!!
சமத்துவத்தை பறைசாற்றும் கொண்டாட்டம்!!
மேதின கொண்டாட்டம்!!
இக்கொண்டாட்டத்தில்-
அழியட்டும் ஆணவச்சக்திகள்!
அழியட்டும் முதலாளித்துவம்!
அழியட்டும் தாழ்வுகள்!
வளரட்டும் சமதர்மம்!
வளரட்டும் பொதுநலம்!
ஓங்கட்டும் தொழிலாளர் ஒற்றுமை!!
This Poem says about the Importance of May Day!!
- ம.வீ. கனிமொழி
எங்கும் பாறைகள்
பரவிக்கிடக்கும் காடுகள்
இவற்றை மாற்றிட
உழைத்த கைகளின் கொண்டாட்டம்!!
தன்னலம் கருதா கூட்டத்தின் கொண்டாட்டம்!!
வியர்வைக் கடலில் மிதக்கும் கூட்டத்தின் மகிழ்ச்சிக்கொண்டாட்டம்!!
பிறர்வாழ்வு ஒளிர்ந்திட தன்னை உருக்கும்
உழைப்பு மெழுகுவர்த்திகளின் உணர்ச்சிக்கொண்டாட்டம்!!
நாடு செழிக்கத்தன் உதிரத்தை சிந்திடும் கூட்டத்தின் கொண்டாட்டம்!!
சிதைந்த தேசத்தையும் உழைப்பால் உன்னதமாக்கும்
சிங்க கூட்டத்தின் கொண்டாட்டம்!!
தாழ்வு நீங்க உரிமையை வென்றெடுத்த
தன்மான சின்னத்தின் கொண்டாட்டம்!!
குருதி ஆறு ஓடிடினும்
உயிர் பிரிந்திடினும்
கொள்கை குன்றா கூட்டத்தின் கொண்டாட்டம்!!
உழைக்கும் மக்களின் கொண்டாட்டம்!!
எண்ணத்தால் உயர்ந்தோரின் கொண்டாட்டம்!!
சுதந்திரகாற்றை சுவாசிக்கும் கொண்டாட்டம்!!
சமத்துவத்தை பறைசாற்றும் கொண்டாட்டம்!!
மேதின கொண்டாட்டம்!!
இக்கொண்டாட்டத்தில்-
அழியட்டும் ஆணவச்சக்திகள்!
அழியட்டும் முதலாளித்துவம்!
அழியட்டும் தாழ்வுகள்!
வளரட்டும் சமதர்மம்!
வளரட்டும் பொதுநலம்!
ஓங்கட்டும் தொழிலாளர் ஒற்றுமை!!
This Poem says about the Importance of May Day!!
- ம.வீ. கனிமொழி
வேண்டும் புதிய மனிதம்!!
உருவத்தில் மனிதனாய்
உள்ளத்தில் மிருகமாய்
வாழும் மனிதம்
ஒழிந்து வேண்டும் புதிய மனிதம்!!
மதத்தை மார்போடும்
சாதியை சாவிலும்விடாது
கல்லாய் வாழும் மனிதம்
கல்லறைக்குள் அடங்கி வேண்டும் புதிய மனிதம்!!
தன்னலம் தசையோடு கொண்டு
திண்ணமும் பொதுநலம் எண்ணா
பிணத்திண்ணிகள் மண்ணோடு
புதைந்து வேண்டும் புதிய மனிதம்!!
பலரின் உழைப்பின் பலனால்
பணத்தோடு நாளும் அலைந்திடும்
பண்பில்லா பண முதலைகள்
மடிந்து வேண்டும் புதிய மனிதம்!!
உழைப்போரை தாழ்த்தி
பிறர் உழைப்பில் உடல்
வளர்த்து ஏய்த்துப்பிழைப்போரின்
ஆனவம் சரிந்து வேண்டும் புதிய மனிதம்!!
பெண்னை போகப்பொருளாய்
உணர்வற்ற உயிராய்
ஊழியம் செய்யும் அடிமையாய்
காணும் பார்வை கருகி வேண்டும் புதிய மனிதம்!!
பழக்கம் என்பதில்
ஒழுக்கம் இன்றி
வாழும் மனித
வவ்வால்கள் மறைந்து வேண்டும் புதிய மனிதம்!!
கொள்கை அற்று
எப்படியும் வாழும்
நேரம் தக்கபடி நிறங்கள்
மாற்றும் மனிதஓநாய்கள் மறைந்து வேண்டும் புதிய மனிதம்!!
ஆம்!
மனிதனை மனிதனாய்
உள்ளன்போடு
மதம் மறந்து
சாதி கடந்து
இனம் இன்றி,
தாழ்வு எண்ணா
மனிதப் பண்போடு
நேசிக்கும் மனிதன் வேண்டும்!
வேண்டும் புதிய மனிதம்!!
ம.வீ.கனிமொழி
This Poem explains regarding the need for new Humane with humanism and care for others.
உள்ளத்தில் மிருகமாய்
வாழும் மனிதம்
ஒழிந்து வேண்டும் புதிய மனிதம்!!
மதத்தை மார்போடும்
சாதியை சாவிலும்விடாது
கல்லாய் வாழும் மனிதம்
கல்லறைக்குள் அடங்கி வேண்டும் புதிய மனிதம்!!
தன்னலம் தசையோடு கொண்டு
திண்ணமும் பொதுநலம் எண்ணா
பிணத்திண்ணிகள் மண்ணோடு
புதைந்து வேண்டும் புதிய மனிதம்!!
பலரின் உழைப்பின் பலனால்
பணத்தோடு நாளும் அலைந்திடும்
பண்பில்லா பண முதலைகள்
மடிந்து வேண்டும் புதிய மனிதம்!!
உழைப்போரை தாழ்த்தி
பிறர் உழைப்பில் உடல்
வளர்த்து ஏய்த்துப்பிழைப்போரின்
ஆனவம் சரிந்து வேண்டும் புதிய மனிதம்!!
பெண்னை போகப்பொருளாய்
உணர்வற்ற உயிராய்
ஊழியம் செய்யும் அடிமையாய்
காணும் பார்வை கருகி வேண்டும் புதிய மனிதம்!!
பழக்கம் என்பதில்
ஒழுக்கம் இன்றி
வாழும் மனித
வவ்வால்கள் மறைந்து வேண்டும் புதிய மனிதம்!!
கொள்கை அற்று
எப்படியும் வாழும்
நேரம் தக்கபடி நிறங்கள்
மாற்றும் மனிதஓநாய்கள் மறைந்து வேண்டும் புதிய மனிதம்!!
ஆம்!
மனிதனை மனிதனாய்
உள்ளன்போடு
மதம் மறந்து
சாதி கடந்து
இனம் இன்றி,
தாழ்வு எண்ணா
மனிதப் பண்போடு
நேசிக்கும் மனிதன் வேண்டும்!
வேண்டும் புதிய மனிதம்!!
ம.வீ.கனிமொழி
This Poem explains regarding the need for new Humane with humanism and care for others.
வாழ்க்கைப்பாதையில்...
வாழ்க்கைப் பாதையில்
பயணிக்கும் பயணங்கள் யாவும்
பயனளிப்பதாய்,
சுகமாய்
அமைவதில்லை - ஆனால்
சுமைகளை
சுக்களாய் உடைக்கும்
நெஞ்சுரம் வேண்டும்!!
காணும் மனிதர்
யாவரும்
மனம்போல் நடக்காவிடினும்
அனைவரையும் அரவணைக்கும்
பக்குவம் வேண்டும்!
அனைத்தும் விதி செயல்
என்று பழையதை
பேசி காலம்கடத்தா
நுண்ணறிவு பெற்று விதியை
மதியால் வென்றிட வேண்டும்!!
சீறிவரும் அலையாய் துன்பங்கள்
வரினும் துவளாமல்
பாறையாய் எதிர்த்து நின்று
வெப்பம் கண்ட பனியாய்
துன்பத்தை உருக்கிட வேண்டும்!!
வாழ்க்கைப் பாதையில்
கண்ணாடி துகல்களாய் வேதனை
நேரிடினும்
கண்ணீர் மறந்து
கடமையைச் செய்யத்தொடங்கு!!
தந்திரம் செய்வோரை
தன்னம்பிக்கை கொண்டு
தரைமட்டமாக்கு!
கண்ணியத்தோடு செயல்படத்தொடங்கு!!
நேர்மையை குருதியுடனும்!
கட்டுப்பாட்டினை இதயத்துடிப்புடனும்!
எளிமையை தோற்றத்துடனும்!
மனவலிமையை சுவாசத்துடனும்!
வாழ்க்கைப் பாதையில் கொண்டால்
வாழ்க்கைப் பாதையில்
வெற்றி மட்டுமல்ல!
அமைதியும் நிரம்பிடும்
வண்ணச் சோலையாக
மணம் வீசும்!!
- ம.வீ. கனிமொழி
This Poem describes that in the path of life there would be many difficulties, we will meet different people who ignores us but still we need to fight with confidence then our life would be filled with victory and fragrance...
பயணிக்கும் பயணங்கள் யாவும்
பயனளிப்பதாய்,
சுகமாய்
அமைவதில்லை - ஆனால்
சுமைகளை
சுக்களாய் உடைக்கும்
நெஞ்சுரம் வேண்டும்!!
காணும் மனிதர்
யாவரும்
மனம்போல் நடக்காவிடினும்
அனைவரையும் அரவணைக்கும்
பக்குவம் வேண்டும்!
அனைத்தும் விதி செயல்
என்று பழையதை
பேசி காலம்கடத்தா
நுண்ணறிவு பெற்று விதியை
மதியால் வென்றிட வேண்டும்!!
சீறிவரும் அலையாய் துன்பங்கள்
வரினும் துவளாமல்
பாறையாய் எதிர்த்து நின்று
வெப்பம் கண்ட பனியாய்
துன்பத்தை உருக்கிட வேண்டும்!!
வாழ்க்கைப் பாதையில்
கண்ணாடி துகல்களாய் வேதனை
நேரிடினும்
கண்ணீர் மறந்து
கடமையைச் செய்யத்தொடங்கு!!
தந்திரம் செய்வோரை
தன்னம்பிக்கை கொண்டு
தரைமட்டமாக்கு!
கண்ணியத்தோடு செயல்படத்தொடங்கு!!
நேர்மையை குருதியுடனும்!
கட்டுப்பாட்டினை இதயத்துடிப்புடனும்!
எளிமையை தோற்றத்துடனும்!
மனவலிமையை சுவாசத்துடனும்!
வாழ்க்கைப் பாதையில் கொண்டால்
வாழ்க்கைப் பாதையில்
வெற்றி மட்டுமல்ல!
அமைதியும் நிரம்பிடும்
வண்ணச் சோலையாக
மணம் வீசும்!!
- ம.வீ. கனிமொழி
This Poem describes that in the path of life there would be many difficulties, we will meet different people who ignores us but still we need to fight with confidence then our life would be filled with victory and fragrance...
கவிதை துளிகள்!!
கண்கள்
வெள்ளைத் தாமரைக்குள்
விழுந்தாடும் இருகருவண்டுகள்!!
மனது
பாரமாய் இருக்கும்போது
பாய்மரமாய் தள்ளாடும்!
மகிழ்ச்சியில் பம்பரமாய்ச்சுற்றும் , பட்டாம்பூச்சியாய்
பறக்கும் விசித்திர காந்தம்!!
கல்லறை
காற்றும் புகாமல் மனிதனை
அமைதியாய் உறங்கவைக்கும்
கற்கட்டில்!!
வீடு
வீதியோரம் இதனை தேடுவோர்
இருக்க - சிலருக்கு
இது ஆடம்பரச்சின்னம்!!
வெள்ளைத் தாமரைக்குள்
விழுந்தாடும் இருகருவண்டுகள்!!
மனது
பாரமாய் இருக்கும்போது
பாய்மரமாய் தள்ளாடும்!
மகிழ்ச்சியில் பம்பரமாய்ச்சுற்றும் , பட்டாம்பூச்சியாய்
பறக்கும் விசித்திர காந்தம்!!
கல்லறை
காற்றும் புகாமல் மனிதனை
அமைதியாய் உறங்கவைக்கும்
கற்கட்டில்!!
வீடு
வீதியோரம் இதனை தேடுவோர்
இருக்க - சிலருக்கு
இது ஆடம்பரச்சின்னம்!!
ஒரு தாயின் தாலாட்டு!!
பத்து மாசம் நான் சுமந்து
பெத்த என் தங்க மகளே
என் வம்சம் தழைக்க
என் மகளாய் வந்த அரும்பே!
என் துன்பம் தூளாக
என் மடியில் பூத்த குறிஞ்சியே!
என் கனவு பலநூறு
நனவாக வந்த அஞ்சுகமே!!
தாயின் தாலாட்டை கேள் தங்க மகளே!!
கண்ணுறக்கம் கொண்டாலும்
கருத்துறக்கம் கொள்ளாதே என்
செல்வ மகளே!!
பட்டப்படிப்பு நீயும்தான் படிச்சிடனும்
சமுதாயப்பணி நீயும்தான் செஞ்சிடனும்
அநீதிகளை எதிர்த்து நின்னு அழிச்சிடனும்
நாணம் அணிகலன் என்போரை
நாணிட செய்திடனும் விவேகத்தால்!
அச்சம் பெண்ணுக்கழகு என்போரை
அஞ்சிட வைத்திடனும் வீரத்தால்!!
மடம் பெண்ணுக்குரியது என்போரை
மடமைச் சேற்றிலிருந்து ஏத்திடனும் அறிவால்!!
அழகு தன்னம்பிக்கை
என உளறும் மூடர்களுக்கு
அறிவுதான் அழகுஎன பறைசாற்றிடனும்!!
மூடப்பழக்கும் மண்மூடிப்போக
பகுத்தறிவுச்சுடர் ஏந்திடனும்!!
எதிர்வரும் துன்பம் துவண்டிட
தூணாய் நிந்திடனும்!
நிழலாய் வாழ்ந்திடனும்!
பெண் என்றால் பொறுமை மட்டுமல்ல
பெருமையும் என எடுத்துகாட்டிடனும்!!
உன் தாய்நாட்டு உயர்வில்
உன் பங்குதனைப்பார்த்து
பூரிப்படையனும் தங்க மகளே!!
பத்து மாசம் நான் சுமந்து
பெத்த என் தங்க மகளே
என் வம்சம் தழைக்க
என் மகளாய் வந்த அரும்பே!
என் துன்பம் தூளாக
என் மடியில் பூத்த குறிஞ்சியே!
என் கனவு பலநூறு
நனவாக வந்த அஞ்சுகமே!!
தாயின் தாலாட்டை கேள் தங்க மகளே!!
கண்ணுறக்கம் கொண்டாலும்
கருத்துறக்கம் கொள்ளாதே என்
செல்வ மகளே!!
This Poem describes about a Mother's ambition about her girl Child.
பெத்த என் தங்க மகளே
என் வம்சம் தழைக்க
என் மகளாய் வந்த அரும்பே!
என் துன்பம் தூளாக
என் மடியில் பூத்த குறிஞ்சியே!
என் கனவு பலநூறு
நனவாக வந்த அஞ்சுகமே!!
தாயின் தாலாட்டை கேள் தங்க மகளே!!
கண்ணுறக்கம் கொண்டாலும்
கருத்துறக்கம் கொள்ளாதே என்
செல்வ மகளே!!
பட்டப்படிப்பு நீயும்தான் படிச்சிடனும்
சமுதாயப்பணி நீயும்தான் செஞ்சிடனும்
அநீதிகளை எதிர்த்து நின்னு அழிச்சிடனும்
நாணம் அணிகலன் என்போரை
நாணிட செய்திடனும் விவேகத்தால்!
அச்சம் பெண்ணுக்கழகு என்போரை
அஞ்சிட வைத்திடனும் வீரத்தால்!!
மடம் பெண்ணுக்குரியது என்போரை
மடமைச் சேற்றிலிருந்து ஏத்திடனும் அறிவால்!!
அழகு தன்னம்பிக்கை
என உளறும் மூடர்களுக்கு
அறிவுதான் அழகுஎன பறைசாற்றிடனும்!!
மூடப்பழக்கும் மண்மூடிப்போக
பகுத்தறிவுச்சுடர் ஏந்திடனும்!!
எதிர்வரும் துன்பம் துவண்டிட
தூணாய் நிந்திடனும்!
நிழலாய் வாழ்ந்திடனும்!
பெண் என்றால் பொறுமை மட்டுமல்ல
பெருமையும் என எடுத்துகாட்டிடனும்!!
உன் தாய்நாட்டு உயர்வில்
உன் பங்குதனைப்பார்த்து
பூரிப்படையனும் தங்க மகளே!!
பத்து மாசம் நான் சுமந்து
பெத்த என் தங்க மகளே
என் வம்சம் தழைக்க
என் மகளாய் வந்த அரும்பே!
என் துன்பம் தூளாக
என் மடியில் பூத்த குறிஞ்சியே!
என் கனவு பலநூறு
நனவாக வந்த அஞ்சுகமே!!
தாயின் தாலாட்டை கேள் தங்க மகளே!!
கண்ணுறக்கம் கொண்டாலும்
கருத்துறக்கம் கொள்ளாதே என்
செல்வ மகளே!!
This Poem describes about a Mother's ambition about her girl Child.
காமராசர்
விருதுநகர் தந்திட்ட விருதே!
நாட்டிற்கு அயராது உழைத்த செம்மலே!
கருப்பு காந்தியாய் தென்னாட்டில்
காரிருள் அகற்றிய மெழுகுவர்த்தியே!
குலக்கல்வி திட்டத்தை தகர்த்து
அனைவர்க்கும் கல்வியைத் தந்திட்ட குணக்குன்றே!
ஏழையின் கண்ணீரை
ஏந்திட்ட கண்ணிய வேந்தே!
தொண்டுள்ளத்தின் சிகரமே!
ஏர்பிடித்த கைதனை
எழுதுகோல் ஏந்த வைத்த கல்விக்கொடையே!
ஒடுக்கப்பட்டோர் துன்பத்தை
போக்கிட உழைத்த தியாகச்சுடரே!
கஞ்சி குடிப்பதற்கில்லார்க்கு
சத்துணவு அளித்த வள்ளலே!
பேதையாய் வாழ்ந்தோரை
மேதையாய் உலவிடச்செய்த படிக்காமேதையே!!
பலரின் வாழ்க்கைப்பாதையில் ஒளியேற்றிய தீபமே!
நாட்டின் தலைவர்களை உருவாக்கிய
ராசரே! காமராசரே!
பூமியின் சுழற்சி நிற்பினும்
நின் நினைவு மறையாது!
நின் புகழ் குன்றாது!
வாழ்க நின் தொண்டு!!
This poem describes the Great deeds done by Kamarajar Former Chief Minister of Tamil Nadu. This Poem was written in memory of His 105th Birthday celebrated on July 15th.
Kamarajar was popularly called as King Maker.
நாட்டிற்கு அயராது உழைத்த செம்மலே!
கருப்பு காந்தியாய் தென்னாட்டில்
காரிருள் அகற்றிய மெழுகுவர்த்தியே!
குலக்கல்வி திட்டத்தை தகர்த்து
அனைவர்க்கும் கல்வியைத் தந்திட்ட குணக்குன்றே!
ஏழையின் கண்ணீரை
ஏந்திட்ட கண்ணிய வேந்தே!
தொண்டுள்ளத்தின் சிகரமே!
ஏர்பிடித்த கைதனை
எழுதுகோல் ஏந்த வைத்த கல்விக்கொடையே!
ஒடுக்கப்பட்டோர் துன்பத்தை
போக்கிட உழைத்த தியாகச்சுடரே!
கஞ்சி குடிப்பதற்கில்லார்க்கு
சத்துணவு அளித்த வள்ளலே!
பேதையாய் வாழ்ந்தோரை
மேதையாய் உலவிடச்செய்த படிக்காமேதையே!!
பலரின் வாழ்க்கைப்பாதையில் ஒளியேற்றிய தீபமே!
நாட்டின் தலைவர்களை உருவாக்கிய
ராசரே! காமராசரே!
பூமியின் சுழற்சி நிற்பினும்
நின் நினைவு மறையாது!
நின் புகழ் குன்றாது!
வாழ்க நின் தொண்டு!!
This poem describes the Great deeds done by Kamarajar Former Chief Minister of Tamil Nadu. This Poem was written in memory of His 105th Birthday celebrated on July 15th.
Kamarajar was popularly called as King Maker.
ஆழ் கடலும் ...
ஆழ் கடலும் சில நேரம்
அமைதி கொள்ளும்- ஆனால்
காதல் தோல்வியுற்ற மனம்
கனவிலும் அமைதி கொள்வதில்லை!
என்றான் காதலில் தோல்வியுற்ற வாலிபன்
தம்பி,
ஆழ் கடலும் சில நேரம்
அமைதி கொள்ளும்- ஆனால்
காதல் பெயரால்
கடமை மறந்து
கண்ணியம் விடுத்து
வாழ்வினை வீணடிக்கும் நீ!! -உன்
பெற்றோரின் மனது
ஆழ் கடலின் சூறாவளியாய்
கொதிக்கும் தீப்பிழம்பாய்
குமறும் எரிமலையாய்
புழுவாய் துடிப்பதை
அறிவாய்!!
உன் ஏற்றம் காண
ஏங்கும் உள்ளங்களை
துயரில் ஆழ்த்தாமல்
துன்பத்தை தகர்த்து
சாதிக்க புறப்படு!!
காதல் சரித்திரம்
பின்பு படைக்கலாம்!-புது
சரித்திரம் படைத்திட
புறப்படு!!
அமைதி கொள்ளும்- ஆனால்
காதல் தோல்வியுற்ற மனம்
கனவிலும் அமைதி கொள்வதில்லை!
என்றான் காதலில் தோல்வியுற்ற வாலிபன்
தம்பி,
ஆழ் கடலும் சில நேரம்
அமைதி கொள்ளும்- ஆனால்
காதல் பெயரால்
கடமை மறந்து
கண்ணியம் விடுத்து
வாழ்வினை வீணடிக்கும் நீ!! -உன்
பெற்றோரின் மனது
ஆழ் கடலின் சூறாவளியாய்
கொதிக்கும் தீப்பிழம்பாய்
குமறும் எரிமலையாய்
புழுவாய் துடிப்பதை
அறிவாய்!!
உன் ஏற்றம் காண
ஏங்கும் உள்ளங்களை
துயரில் ஆழ்த்தாமல்
துன்பத்தை தகர்த்து
சாதிக்க புறப்படு!!
காதல் சரித்திரம்
பின்பு படைக்கலாம்!-புது
சரித்திரம் படைத்திட
புறப்படு!!
மாற்றத்தை ஏற்றிடு!!
மாற்றமில்லா வாழ்வு
அமைதியான வாழ்வு
துன்பமற்ற வாழ்வு-எப்பொழுதும்
வாழநினைக்கும் மனிதன்
வையத்தில் ஏமாளி!!
சார்ந்திருத்தல் மனிதயில்பு-ஆனால்
சார்ந்திருப்பவை என்றும் மாறாதிருக்கா!!
இழப்பு - இயற்கையின் நீதி!
பிரிவு - வாழ்வியலின் அடிப்படை!
இந்த இயற்கைநீதியின் தெரிதல்
மனித வாழ்வின் தொடக்கம்!
இந்த வாழ்வியலின் புரிதல்
மனித வாழ்வின் தொடர்ச்சி!
மாற்றம் இல்லா வையகம் ஏது?
பூமியின் சுழற்சி
சீரிடும் கடல்
மின்னும் நட்சத்திரம்
ஒளிர்ந்திடும் நிலவு
ஓடும் நதி
மலர்ந்திடும் மொட்டு-என
அனைத்துமே மாற்றம் பெற்றவை!
மாற்றம் பெறக்கூடியவை!
மாற்றம் மிரட்டும்!- எதிர்நின்று
மாற்றத்தை ஏற்றிடு!
மனதை மகிழ்ச்சியின் ஊற்றாய்
மனிதத்தை உயிராய்
சமத்துவம் சுவாசமாய்
துணைகொண்டு மாற்றத்தை ஏற்றிடு!
அவனியின் உயிர்கள் - எப்பொழுதும்
ஆனந்தத்தில் வாழ்வதில்லை
போராட்டத்தின் நடுவிலே
புதுசுதந்திரம் பூத்திடும்!
மாற்றத்தின் மத்தியில்
மானிட உயிர்கள் வாழ்ந்திடும்!
மாற்றம் நிரந்திரம்-என்ற
நிரந்திர தாரகமந்திரம்தனை
நெஞ்சத்தில் ஏற்று
மாற்றத்தை ஏற்றிடு!!
இருள் வானில்
புது விடிவெள்ளியாய்
சமுதாய புரட்சிக்கு வித்திட்டு
மாற்றத்தை ஏற்று
மாற்றத்தை தந்திடு!
This poem explains that nothing is permanent except change and man has to adapt to it.
அமைதியான வாழ்வு
துன்பமற்ற வாழ்வு-எப்பொழுதும்
வாழநினைக்கும் மனிதன்
வையத்தில் ஏமாளி!!
சார்ந்திருத்தல் மனிதயில்பு-ஆனால்
சார்ந்திருப்பவை என்றும் மாறாதிருக்கா!!
இழப்பு - இயற்கையின் நீதி!
பிரிவு - வாழ்வியலின் அடிப்படை!
இந்த இயற்கைநீதியின் தெரிதல்
மனித வாழ்வின் தொடக்கம்!
இந்த வாழ்வியலின் புரிதல்
மனித வாழ்வின் தொடர்ச்சி!
மாற்றம் இல்லா வையகம் ஏது?
பூமியின் சுழற்சி
சீரிடும் கடல்
மின்னும் நட்சத்திரம்
ஒளிர்ந்திடும் நிலவு
ஓடும் நதி
மலர்ந்திடும் மொட்டு-என
அனைத்துமே மாற்றம் பெற்றவை!
மாற்றம் பெறக்கூடியவை!
மாற்றம் மிரட்டும்!- எதிர்நின்று
மாற்றத்தை ஏற்றிடு!
மனதை மகிழ்ச்சியின் ஊற்றாய்
மனிதத்தை உயிராய்
சமத்துவம் சுவாசமாய்
துணைகொண்டு மாற்றத்தை ஏற்றிடு!
அவனியின் உயிர்கள் - எப்பொழுதும்
ஆனந்தத்தில் வாழ்வதில்லை
போராட்டத்தின் நடுவிலே
புதுசுதந்திரம் பூத்திடும்!
மாற்றத்தின் மத்தியில்
மானிட உயிர்கள் வாழ்ந்திடும்!
மாற்றம் நிரந்திரம்-என்ற
நிரந்திர தாரகமந்திரம்தனை
நெஞ்சத்தில் ஏற்று
மாற்றத்தை ஏற்றிடு!!
இருள் வானில்
புது விடிவெள்ளியாய்
சமுதாய புரட்சிக்கு வித்திட்டு
மாற்றத்தை ஏற்று
மாற்றத்தை தந்திடு!
This poem explains that nothing is permanent except change and man has to adapt to it.
முதிர்ந்த கோடுகளாய்...!!
பள்ளிக்கூட மணி அடித்தது!
பார்வையில் ஏக்கம் தேங்கிட
புத்தகம் ஏந்திடும் சிறார்களை
வெறுமையோடு நோக்கிய இருகண்களில்
கண்ணீர்த் துளிகள்!
ஆசையாய் இருந்தது
அவனுக்கும்!
அம்மாவின் உணவோடு
அப்பாவின் அரவணைப்பில்
பள்ளியில் நுழைந்திட!
காலை வணக்கப்பாடல்
காதில் ஒலித்தது!-ஆனால்
அவன் வயிற்றுப் பசி
காதை அடைத்தது!!
அந்த பிஞ்சுக் கால்கள்
பின் நோக்கி நடந்தன
மண் சுமக்க!!
பசியின் வாட்டத்திலும்
ஏக்க ரேகை
அவனின் முகத்தில்
முதிர்ந்த கோடுகளாய்...!!
This Poem explains a child who is involved in child labor but who's desire is to study and his emotions when he sees other children of his age marching to school.
பார்வையில் ஏக்கம் தேங்கிட
புத்தகம் ஏந்திடும் சிறார்களை
வெறுமையோடு நோக்கிய இருகண்களில்
கண்ணீர்த் துளிகள்!
ஆசையாய் இருந்தது
அவனுக்கும்!
அம்மாவின் உணவோடு
அப்பாவின் அரவணைப்பில்
பள்ளியில் நுழைந்திட!
காலை வணக்கப்பாடல்
காதில் ஒலித்தது!-ஆனால்
அவன் வயிற்றுப் பசி
காதை அடைத்தது!!
அந்த பிஞ்சுக் கால்கள்
பின் நோக்கி நடந்தன
மண் சுமக்க!!
பசியின் வாட்டத்திலும்
ஏக்க ரேகை
அவனின் முகத்தில்
முதிர்ந்த கோடுகளாய்...!!
This Poem explains a child who is involved in child labor but who's desire is to study and his emotions when he sees other children of his age marching to school.
மனசு வலிக்குதடி...
மனசு வலிக்குதடி...
கண்ணால் பேசியவளே - என்னை
கட்டிப் போட்ட இளமானே
காதல் கீதம் கற்றுத்தந்த
கட்டழகு பெட்டகமே!
மனசெல்லாம் நிறைஞ்சிருந்த என்
இதயத்தின் இணையில்லா இராணியே
இதழ் விரித்து சிரிக்கும்
முத்துப்பல் அஞ்சுகமே!!
சின்னத அடிபட்டாலும் உன்
சிந்தை துடிப்புல அன்பை
சிந்திய என் காதல்சிந்தாமணியே!
உன்னை பார்த்ததாலே உன்
உருவம் கண்ணுல பதிஞ்சதாலே
உறங்க மறுக்குதடி கண்கள்!!
வச்ச கண்ணு வாங்காம
நீ பாத்திடும் பார்வையால
என் உசிர தொட்டவளே!!
பூமி இது சுத்தறது நின்னாலும்
பூவாய் பூத்த காதல்
புயலாலும் உதிராதுன்னு
சொன்ன என்னவளே!
சொன்ன வார்த்தை
என்ன ஆச்சு!
காத்துல தான் உதிர்ந்தாச்சா?
பெத்தவங்களுக்காக காதல
தியாகம்தான் செய்தாச்சா?
பேசின வார்த்தையெல்லாம் நெஞ்சுல
புதஞ்சு கிடக்குதடி!
மண்ணுக்குள்ள புதஞ்சாலும்
மங்கை உன் முகம்
மனச விட்டு மறையாதடி!
காதல் பாட்டு நான் பாட
காதில் நீயும்தான் போடமறுத்தா
கண்ணீரும் கண்ணோரம் வழியுதடி!
எதையும் தாங்கும் இதயம்தான்-ஆனாலும்
பிரிவு வலியை இதயந்தான் தாங்காமல்
மனசு வலிக்குதடி!
சிறுபிள்ளை விளையாட்டாய்
முடிஞ்சுபோன காதலைத்தான்
நினைக்கையிலே
கரையில துள்ளுற மீனாய்த்தான்
மனம் புழுபோல துடிக்குதடி!
பாய்மரமாய் தள்ளாடுதடி!
பெண்ணே உன்ன நினைக்கையிலே
மனசு வலிக்குதடி...
This Poem describes about a guy's feeling on his Lost Love...
கண்ணால் பேசியவளே - என்னை
கட்டிப் போட்ட இளமானே
காதல் கீதம் கற்றுத்தந்த
கட்டழகு பெட்டகமே!
மனசெல்லாம் நிறைஞ்சிருந்த என்
இதயத்தின் இணையில்லா இராணியே
இதழ் விரித்து சிரிக்கும்
முத்துப்பல் அஞ்சுகமே!!
சின்னத அடிபட்டாலும் உன்
சிந்தை துடிப்புல அன்பை
சிந்திய என் காதல்சிந்தாமணியே!
உன்னை பார்த்ததாலே உன்
உருவம் கண்ணுல பதிஞ்சதாலே
உறங்க மறுக்குதடி கண்கள்!!
வச்ச கண்ணு வாங்காம
நீ பாத்திடும் பார்வையால
என் உசிர தொட்டவளே!!
பூமி இது சுத்தறது நின்னாலும்
பூவாய் பூத்த காதல்
புயலாலும் உதிராதுன்னு
சொன்ன என்னவளே!
சொன்ன வார்த்தை
என்ன ஆச்சு!
காத்துல தான் உதிர்ந்தாச்சா?
பெத்தவங்களுக்காக காதல
தியாகம்தான் செய்தாச்சா?
பேசின வார்த்தையெல்லாம் நெஞ்சுல
புதஞ்சு கிடக்குதடி!
மண்ணுக்குள்ள புதஞ்சாலும்
மங்கை உன் முகம்
மனச விட்டு மறையாதடி!
காதல் பாட்டு நான் பாட
காதில் நீயும்தான் போடமறுத்தா
கண்ணீரும் கண்ணோரம் வழியுதடி!
எதையும் தாங்கும் இதயம்தான்-ஆனாலும்
பிரிவு வலியை இதயந்தான் தாங்காமல்
மனசு வலிக்குதடி!
சிறுபிள்ளை விளையாட்டாய்
முடிஞ்சுபோன காதலைத்தான்
நினைக்கையிலே
கரையில துள்ளுற மீனாய்த்தான்
மனம் புழுபோல துடிக்குதடி!
பாய்மரமாய் தள்ளாடுதடி!
பெண்ணே உன்ன நினைக்கையிலே
மனசு வலிக்குதடி...
This Poem describes about a guy's feeling on his Lost Love...
பயணங்கள் தொடர்வோம்...
கள்ளமில்லா உயிர்கள்
களவாடப்பட்டது!
கருணையற்ற கள்வர்களால்!
குருதி ஓட்டத்தில்
சுதந்திரம் பிறப்பதில்லை
தீப்பந்தம் அகல்விளக்காவதில்லை!
பாலைவனத்தை சோலைவனமாக்குவதே
புரட்சி!
தீமையை பொசுக்க
தீவிரவாதம் தீர்வில்லை!
தீவிரவாதம் சமுதாய
பக்கவாதம்!
மக்களின் கண்ணீரில்
மாளிகை கட்டப்படுவதில்லை!
மனிதத்தால் மாற்றம்
காண்பதே அறிவு!
மனிதம் தழைக்க
மதம் தடையென்றால்
மதத்தை விடுத்து
மனிதத்தை மனதில்
பதித்து
தீவிரவாத தீயை
தீர்க்கமாய் தீர்க்க
உணர்ச்சிப் பிழம்பாய்
பயணங்கள் தொடர்வோம்...
This Poem was written when the blast took place at Hyderabad... It depicts the need to abolish Terrorism...
களவாடப்பட்டது!
கருணையற்ற கள்வர்களால்!
குருதி ஓட்டத்தில்
சுதந்திரம் பிறப்பதில்லை
தீப்பந்தம் அகல்விளக்காவதில்லை!
பாலைவனத்தை சோலைவனமாக்குவதே
புரட்சி!
தீமையை பொசுக்க
தீவிரவாதம் தீர்வில்லை!
தீவிரவாதம் சமுதாய
பக்கவாதம்!
மக்களின் கண்ணீரில்
மாளிகை கட்டப்படுவதில்லை!
மனிதத்தால் மாற்றம்
காண்பதே அறிவு!
மனிதம் தழைக்க
மதம் தடையென்றால்
மதத்தை விடுத்து
மனிதத்தை மனதில்
பதித்து
தீவிரவாத தீயை
தீர்க்கமாய் தீர்க்க
உணர்ச்சிப் பிழம்பாய்
பயணங்கள் தொடர்வோம்...
This Poem was written when the blast took place at Hyderabad... It depicts the need to abolish Terrorism...
இருள் வானில் புரட்சி மின்னலாய்...
இருள் வானில்
புரட்சி மின்னலாய்
தோன்றிய ஈரோட்டுச் சங்கநாதமே!
ஒடுக்கப்பட்ட சமுதாயத்தின்
கூன் நிமிர்த்திட்ட
வெண்தாடி வேந்தரே!
ஆணாதிக்க சமுதாயத்தில்
பெண்ணினத்தின் அடிமைவிலங்கை
உடைத்த திராவிடத்தந்தையே!
மூடத்தனத்தில் மூழ்கிப்போன
சமுதாயத்தை அறுவைசிகிச்சை
செய்த சமூகமருத்துவரே!
ஆதிக்கத்தின் அடிபீடத்தை
ஆணிவேரை அடியோடு
அறுத்திட்ட விடிவெள்ளியே!
படமெடுத்து ஆடிய
சாதிப்பாம்பை தடிகொண்டு
விரட்டிய சரித்திர நாயகரே!
அறிவிற்கு விலங்கிட்ட
சிறுநரிகளை உன் சிம்மக்குரலால்
கதிகலங்க செய்த எங்கள் அய்யாவே!
வயிற்றுவலி உயிர்குடித்தபோதும்
சூறாவளியாய் சுழன்று
மானத்தை மீட்டுத்தந்த கருப்புச்சிங்கமே!
இனமானம் காத்திட
இடியாய் முழங்கிய
செந்தமிழ்நாட்டின் சிந்தனை சிற்பியே!
தள்ளாத வயதிலும்
தள்ளாடிய சமுகத்தை
நின்பலம்கொண்டு தலைநிமிர்த்தினாய்!
வாழ்க நின் புகழ்
வளர்க வையம் நின்
பகுத்தறிவு பாதையில்!!
This Poem describes the great deeds of Thanthai Periyar - Socartes of South India on behalf of his 129th Birthday celebrated today.(September 17th)
புரட்சி மின்னலாய்
தோன்றிய ஈரோட்டுச் சங்கநாதமே!
ஒடுக்கப்பட்ட சமுதாயத்தின்
கூன் நிமிர்த்திட்ட
வெண்தாடி வேந்தரே!
ஆணாதிக்க சமுதாயத்தில்
பெண்ணினத்தின் அடிமைவிலங்கை
உடைத்த திராவிடத்தந்தையே!
மூடத்தனத்தில் மூழ்கிப்போன
சமுதாயத்தை அறுவைசிகிச்சை
செய்த சமூகமருத்துவரே!
ஆதிக்கத்தின் அடிபீடத்தை
ஆணிவேரை அடியோடு
அறுத்திட்ட விடிவெள்ளியே!
படமெடுத்து ஆடிய
சாதிப்பாம்பை தடிகொண்டு
விரட்டிய சரித்திர நாயகரே!
அறிவிற்கு விலங்கிட்ட
சிறுநரிகளை உன் சிம்மக்குரலால்
கதிகலங்க செய்த எங்கள் அய்யாவே!
வயிற்றுவலி உயிர்குடித்தபோதும்
சூறாவளியாய் சுழன்று
மானத்தை மீட்டுத்தந்த கருப்புச்சிங்கமே!
இனமானம் காத்திட
இடியாய் முழங்கிய
செந்தமிழ்நாட்டின் சிந்தனை சிற்பியே!
தள்ளாத வயதிலும்
தள்ளாடிய சமுகத்தை
நின்பலம்கொண்டு தலைநிமிர்த்தினாய்!
வாழ்க நின் புகழ்
வளர்க வையம் நின்
பகுத்தறிவு பாதையில்!!
This Poem describes the great deeds of Thanthai Periyar - Socartes of South India on behalf of his 129th Birthday celebrated today.(September 17th)
கவிதை துளிகள்!!
புரட்சி
மக்களை புண்ணாக்கும் விதிகளை
மண்ணோடு மண்ணாக்கும்
வீரத்தின்
பொதுநலத்தின்
விவேகத்தின்
ஆயுதம்!!
கண்ணீர்
மனித துன்பத்தின்
விலையில்லா மருந்து!
கடல் நீரும் - கண்ணீரும் ஒன்றுதான்
ஆம்!
கடல் நீர் கரிக்கும்
கரையை அரிக்கும்
கண்ணீரும் கரிக்கும்
கவலையை அரிக்கும்!!
காதல்
சில எதிர்பார்ப்புகளில்
கட்டப்படும் வாழ்க்கை
கட்டிடம்!
புயலில் புரண்டும்விடலாம்
இடியில் இடிந்தும்விடலாம்
சுனாமியால் அழிந்தும்விடலாம்
அட!!
இவையெல்லாம்
காதலர்களுக்குத்தான்!
இது
சாகாவரம் பெற்று
பலரை சாகடித்துக்கொண்டிருக்கும்
விந்தையான உணர்வு!!
மக்களை புண்ணாக்கும் விதிகளை
மண்ணோடு மண்ணாக்கும்
வீரத்தின்
பொதுநலத்தின்
விவேகத்தின்
ஆயுதம்!!
கண்ணீர்
மனித துன்பத்தின்
விலையில்லா மருந்து!
கடல் நீரும் - கண்ணீரும் ஒன்றுதான்
ஆம்!
கடல் நீர் கரிக்கும்
கரையை அரிக்கும்
கண்ணீரும் கரிக்கும்
கவலையை அரிக்கும்!!
காதல்
சில எதிர்பார்ப்புகளில்
கட்டப்படும் வாழ்க்கை
கட்டிடம்!
புயலில் புரண்டும்விடலாம்
இடியில் இடிந்தும்விடலாம்
சுனாமியால் அழிந்தும்விடலாம்
அட!!
இவையெல்லாம்
காதலர்களுக்குத்தான்!
இது
சாகாவரம் பெற்று
பலரை சாகடித்துக்கொண்டிருக்கும்
விந்தையான உணர்வு!!
Sunday, November 4, 2007
நினைவிருக்கட்டும் பெண்ணே...
வாழ்க்கைப் பாதையில்
வல்லூறுகள் பயமுறுத்தும்
மெல்லினமாய் நீயிருந்தால்
வல்லினமாய் மாறிடு !!
துன்பத்தின் நிழலும்
தூரமாய் உனைவிட்டோடும்!!
உன் அடையாளம்
அழிக்கத் துணியும் சில
ஆதிக்க கோட்டான்களை
அவனியின் மூலையிலும்
உலவ விடாதே !
உன் புன்னகை
போதை! - என உளறும்
சில பித்தன்கள்மத்தியில்- உன்
புன்னகைத் தென்றல்
புரட்சிப்புயலாய் மாறட்டும்!!
உன் விழியிரண்டும்
வேல் என வர்ணிக்கும்
மூடர்களுக்கு - வேலின்
கூர்மையை உணர்த்திடு !
உன் அடிமைவிலங்கு
உடைக்கப்படும் என
காத்திராதே மயிலே!!
இறகைபிடுங்க
வருவார் சிலர்!!
ஆதிகத்தின் உடும்புபிடியை
ஈரோட்டுச் சம்மட்டியால்
உடைத்து,
உனைச்சுற்றி பின்னிடப்படும்
சதியை உன் மதியால் வென்றிடு !
கதி உனக்கிலை என
கழறும் கபடர்களை
சகதியில் மிதித்து
அவனியை வென்றிட புறப்படு!
சாதிக்கவே உன் பிறப்பு
நினைவிருக்கட்டும் பெண்ணே...
வல்லூறுகள் பயமுறுத்தும்
மெல்லினமாய் நீயிருந்தால்
வல்லினமாய் மாறிடு !!
துன்பத்தின் நிழலும்
தூரமாய் உனைவிட்டோடும்!!
உன் அடையாளம்
அழிக்கத் துணியும் சில
ஆதிக்க கோட்டான்களை
அவனியின் மூலையிலும்
உலவ விடாதே !
உன் புன்னகை
போதை! - என உளறும்
சில பித்தன்கள்மத்தியில்- உன்
புன்னகைத் தென்றல்
புரட்சிப்புயலாய் மாறட்டும்!!
உன் விழியிரண்டும்
வேல் என வர்ணிக்கும்
மூடர்களுக்கு - வேலின்
கூர்மையை உணர்த்திடு !
உன் அடிமைவிலங்கு
உடைக்கப்படும் என
காத்திராதே மயிலே!!
இறகைபிடுங்க
வருவார் சிலர்!!
ஆதிகத்தின் உடும்புபிடியை
ஈரோட்டுச் சம்மட்டியால்
உடைத்து,
உனைச்சுற்றி பின்னிடப்படும்
சதியை உன் மதியால் வென்றிடு !
கதி உனக்கிலை என
கழறும் கபடர்களை
சகதியில் மிதித்து
அவனியை வென்றிட புறப்படு!
சாதிக்கவே உன் பிறப்பு
நினைவிருக்கட்டும் பெண்ணே...
இரவு 10!!
காலையில் கண்விழிப்பு
கால்கடுக்க குடும்பவேலை
அழுதிடும் குழந்தைக்கு ,
ஆர்பரிக்கும் கணவனுக்கு ,
அல்லும்பகலும் சேவைசெய்து
அலுப்பாய் வந்தமர்ந்தாள்!!
கடிகாரம் ஒலித்தது
இரவு 10!!
கால்கடுக்க குடும்பவேலை
அழுதிடும் குழந்தைக்கு ,
ஆர்பரிக்கும் கணவனுக்கு ,
அல்லும்பகலும் சேவைசெய்து
அலுப்பாய் வந்தமர்ந்தாள்!!
கடிகாரம் ஒலித்தது
இரவு 10!!
கவிதை துளிகள் !!
வெடி
காசினை கரைக்கவில்லை
கரியாக்குகின்றோம்!!
சரவெடி
பட்டினி கிடப்போர்
சரமாய் வீதியோரங்களில்!
சரவெடி வெடித்தது சிலர்
வீடுகளின் முற்றத்தில்,
ஆடம்பரத்தின் சரமாய் சரவெடி !!
இடஒதுக்கீடு!!
பிச்சையல்ல
உரிமையின்
உணர்சிக்குரல்!!
காசினை கரைக்கவில்லை
கரியாக்குகின்றோம்!!
சரவெடி
பட்டினி கிடப்போர்
சரமாய் வீதியோரங்களில்!
சரவெடி வெடித்தது சிலர்
வீடுகளின் முற்றத்தில்,
ஆடம்பரத்தின் சரமாய் சரவெடி !!
இடஒதுக்கீடு!!
பிச்சையல்ல
உரிமையின்
உணர்சிக்குரல்!!
Saturday, November 3, 2007
வீரவணக்கம் வீரவணக்கம்!!
வீரவணக்கம் வீரவணக்கம்!!
புரட்சி தளபதியே வீரவணக்கம்!
ஈழத்து சிங்கமே வீரவணக்கம்!
சுதந்திர காற்றை சுவாசிக்கும் வரை
கண்களில் தூக்கம் இல்லை
சிந்திய உன் உதிரத்தின் மீது ஆணை
வெற்றி கிட்டும் வரை போராடுவோம்!!
புரட்சி தளபதியே வீரவணக்கம்!
ஈழத்து சிங்கமே வீரவணக்கம்!
சுதந்திர காற்றை சுவாசிக்கும் வரை
கண்களில் தூக்கம் இல்லை
சிந்திய உன் உதிரத்தின் மீது ஆணை
வெற்றி கிட்டும் வரை போராடுவோம்!!
Saturday, April 28, 2007
நீ வேண்டும் என் உயிர் செழித்திட!!
என் மனதின் அடி ஆழம்வரை
சென்றுப் பார்த்தாலும்
எங்கும் தெரிவது
உன் நிறம் தான்!
என் நரம்புகளின் நாணங்களிலும்
உன் ஓட்டம் தான்!
என் நகங்களிலும் உன் சாயம் தான்!
என் உள்ளங்கையிலும் உன் நிழல் தான்!
நீ இல்லாவிடில் என் உயிர் நில்லாது!
நீ இயங்காவிடில் என் இயக்கம் இல்லை!
நீ தான் என் உயிர் துடிப்பின் நீரோட்டம்!
நீ இல்லையேல் என் கண்களில் ஒளியில்லை!
நீ இல்லையேல் என் உடலில் சக்தியில்லை!
நீ இல்லையேல் என் வாழ்வில் இனிமை இல்லை!
எனக்கு மட்டும் இல்லாது தேவைப்படுகையில்
மற்றவருக்கும் உயிரளிக்கும் மாமருந்தே!
உயிர் துடிப்பின் மூலமே!
தானத்தில் சிறந்த தானமே!
எவர் உடம்பிலும் ஒரே நிறமாய்ஓடிடும் குருதியே!
நீ வேண்டும் என் உயிர் செழித்திட!!
This Poem says about the importance of hemoglobin content(blood) in one's life.
சென்றுப் பார்த்தாலும்
எங்கும் தெரிவது
உன் நிறம் தான்!
என் நரம்புகளின் நாணங்களிலும்
உன் ஓட்டம் தான்!
என் நகங்களிலும் உன் சாயம் தான்!
என் உள்ளங்கையிலும் உன் நிழல் தான்!
நீ இல்லாவிடில் என் உயிர் நில்லாது!
நீ இயங்காவிடில் என் இயக்கம் இல்லை!
நீ தான் என் உயிர் துடிப்பின் நீரோட்டம்!
நீ இல்லையேல் என் கண்களில் ஒளியில்லை!
நீ இல்லையேல் என் உடலில் சக்தியில்லை!
நீ இல்லையேல் என் வாழ்வில் இனிமை இல்லை!
எனக்கு மட்டும் இல்லாது தேவைப்படுகையில்
மற்றவருக்கும் உயிரளிக்கும் மாமருந்தே!
உயிர் துடிப்பின் மூலமே!
தானத்தில் சிறந்த தானமே!
எவர் உடம்பிலும் ஒரே நிறமாய்ஓடிடும் குருதியே!
நீ வேண்டும் என் உயிர் செழித்திட!!
This Poem says about the importance of hemoglobin content(blood) in one's life.
Tuesday, March 27, 2007
தன்னம்பிக்கை!!
வாழ்க்கையின் அடிநாதம்!
வீழ்ந்தபோதும் விண்னைத்தொட்டிடும்!
தடைகள் பல நேரினும்
தகர்த்தெரியும் மனத்திடம்!
கண்ணீர் கரைப்பினும்
கர்வத்தோடு கரைசேர்ந்திடும்!
உறவுகள் பிரிந்திடினும்
ஊன்றுகோலாய் இருந்திடும்!
மனம் சோர்வடைந்திடினும்
கனப்பொழுதில் மகிழ்ச்சி தந்திடும்!!
ஏமற்றம் காணினும்
ஏற்றம் தந்திடும்!
பங்கம் நேரினும்
பாங்காய் நேர் செய்திடும்!
சுனாமியாய் துன்பம் வரினும்
சூறாவளியாய் வெகுண்டு தகர்த்திடும்!
உறுப்பாய் கைகள் இருப்பினும்
உந்துதலாக விளங்கும் மூன்றாம் கை!
இன்பம் தந்திடும் கை!
கனவை நினைவாய்
நினைவாய் காவியமாய்
காவியத்தை வரலாறாய்
எழுதிடும் கை! - அது
நம்பிக்கை!!
தன்னம்பிக்கை!!
வீழ்ந்தபோதும் விண்னைத்தொட்டிடும்!
தடைகள் பல நேரினும்
தகர்த்தெரியும் மனத்திடம்!
கண்ணீர் கரைப்பினும்
கர்வத்தோடு கரைசேர்ந்திடும்!
உறவுகள் பிரிந்திடினும்
ஊன்றுகோலாய் இருந்திடும்!
மனம் சோர்வடைந்திடினும்
கனப்பொழுதில் மகிழ்ச்சி தந்திடும்!!
ஏமற்றம் காணினும்
ஏற்றம் தந்திடும்!
பங்கம் நேரினும்
பாங்காய் நேர் செய்திடும்!
சுனாமியாய் துன்பம் வரினும்
சூறாவளியாய் வெகுண்டு தகர்த்திடும்!
உறுப்பாய் கைகள் இருப்பினும்
உந்துதலாக விளங்கும் மூன்றாம் கை!
இன்பம் தந்திடும் கை!
கனவை நினைவாய்
நினைவாய் காவியமாய்
காவியத்தை வரலாறாய்
எழுதிடும் கை! - அது
நம்பிக்கை!!
தன்னம்பிக்கை!!
தன்னம்பிக்கை!!
வாழ்க்கையின் அடிநாதம்!
வீழ்ந்தபோதும் விண்னைத்தொட்டிடும்!
தடைகள் பல நேரினும்
தகர்த்தெரியும் மனத்திடம்!
கண்ணீர் கரைப்பினும்
கர்வத்தோடு கரைசேர்ந்திடும்!
உறவுகள் பிரிந்திடினும்
ஊன்றுகோலாய் இருந்திடும்!
மனம் சோர்வடைந்திடினும்
கனப்பொழுதில் மகிழ்ச்சி தந்திடும்!!
ஏமற்றம் காணினும்
ஏற்றம் தந்திடும்!
பங்கம் நேரினும்
பாங்காய் நேர் செய்திடும்!
சுனாமியாய் துன்பம் வரினும்
சூறாவளியாய் வெகுண்டு தகர்த்திடும்!
உறுப்பாய் கைகள் இருப்பினும்
உந்துதலாக விளங்கும் மூன்றாம் கை!
இன்பம் தந்திடும் கை!
கனவை நினைவாய்
நினைவாய் காவியமாய்
காவியத்தை வரலாறாய்
எழுதிடும் கை! - அது
நம்பிக்கை!!
தன்னம்பிக்கை!!
வீழ்ந்தபோதும் விண்னைத்தொட்டிடும்!
தடைகள் பல நேரினும்
தகர்த்தெரியும் மனத்திடம்!
கண்ணீர் கரைப்பினும்
கர்வத்தோடு கரைசேர்ந்திடும்!
உறவுகள் பிரிந்திடினும்
ஊன்றுகோலாய் இருந்திடும்!
மனம் சோர்வடைந்திடினும்
கனப்பொழுதில் மகிழ்ச்சி தந்திடும்!!
ஏமற்றம் காணினும்
ஏற்றம் தந்திடும்!
பங்கம் நேரினும்
பாங்காய் நேர் செய்திடும்!
சுனாமியாய் துன்பம் வரினும்
சூறாவளியாய் வெகுண்டு தகர்த்திடும்!
உறுப்பாய் கைகள் இருப்பினும்
உந்துதலாக விளங்கும் மூன்றாம் கை!
இன்பம் தந்திடும் கை!
கனவை நினைவாய்
நினைவாய் காவியமாய்
காவியத்தை வரலாறாய்
எழுதிடும் கை! - அது
நம்பிக்கை!!
தன்னம்பிக்கை!!
Monday, March 26, 2007
TRUE LOVE
The clock struck 12. Everyone at house was in sound sleep. Malini was not able to sleep. “Am I doing the right thing?”“Won’t my act bring shame to my family?” But the next second, face of Kumar came in her mind. “Malini look, this is high time we should decide. Both our parents are not accepting for our marriage. We have no other go other then to leave the home”!. Malini was shocked to hear those words from Kumar. How could she bring shame to her parents?Look Kumar, “I can’t do that. I can’t do that”. She almost burst into tears.Malini see me, “No other way da!”. “If you really love me you have to do this. If your love for me is true then you need to do this. Come to Central Railway station tomorrow early morning at 2. I will ask my friend to book tickets for Mumbai. We will get married there”.Malini was not able to say anything. She came home with a heavy heart. It was 12.30 midnight. She was not able to decide still. She was engrossed in her thoughts. She came back to senses only when the cell phone rang!!“Hello Malu, be ready at 1.30. Come to the back side of your house. I will bring my car there. Is that ok?”“Yes”, said Malini and cut the phone.Malini and Kumar studied in the same college. They were in love with each other since college days. When their parents came to know about their affair as usual both their parents did not accept. Malini’s Parents started finding alliance for her. In this situation they had no other way other then to leave the home.Malini got up from her bed. Dressed her. Packed her things. She saw the time. It was 1.00 AM. She went to see her parents. They were in sound sleep. She saw them for a while and came back. She was only daughter to her parents. She was confused again as whether to go with Kumar. Cell phone rang!! “Hello Malu, I am waiting outside”.Malini wiped her tears and took her things and went to the door step. She opened the door and went out. She saw Kumar’s car at the backside of her house. She went near the car and got inside. “I am happy Malu”, said Kumar. “Now within half an hour we will be reaching the station. Train is at 2.30. So no problem”, said KumarMalini just gave him a smile!! did not reply him anything.“Malu, are you not happy with this decision?” , asked Kumar.“I am happy”, said Malini trying to give a fake smile.The car sped away. They reached the Railway station at 2.00. “Malu you wait here!! I will check the passenger’s list and come back”. Malini sat on the bench with her things. Just then she saw a couple with their daughter also waiting for the train. From the Child’s state she understood that the child was not well and her father was carrying the child. She could see her mother with tears. She went near the couple and enquired what happened?“My daughter met with an accident two days back and she hurt herself in spinal cord. Our Family Doctor asked us to take her to his friend who is a Doctor at Mumbai as there would be better treatment then here”, replied the father of the child. Malini saw that they were not that rich. She could figure out from their appearance. She told them not to worry and everything would be al right. Saying these words, she went back to the bench and sat there. She closed her eyes. Her thoughts re winded. She was in her 12th. Malini’s father got her a new cycle. Malini went for a ride in the cycle. When she was about to turn, she met with an accident with a car. Soon she was unconscious. She was taken to hospital. She was admitted in I.C.U. She remembered how her parents struggled to meet the expenses of the hospital which was very difficult for a middle class family. She remembered that her father sold their house and gave her the treatment. She remembered how her parents struggled to give her college education. Her mother used to mortgage her jewels and then get the money and paid her the college fees. She remembered her father saying to her mother one night... “Kamala whatever may be the struggle we undergo we should bring our daughter without any pains. After all she is our only daughter and we live for her. You know all these pains are for only few more years. My daughter will study well and she will get a good job and she will look after the family, for which her mother smiled”.Malini could not control her tears. “Malu!”, called Kumar. “Come let’s go!!”Malu saw Kumar for a while.” Hey, what? Get up. Let’s move!”, said Kumar.“I am not coming” ,came Malini’s stern voice. Kumar was shocked. “Are you joking?, Come lets go!!”. He pulled her towards the compartment. Malini relieved her hand from Kumar with force. “I am not joking. I am not coming Kumar. I am not coming. Sure”.“I can’t put my parents to shame. I can never do that”.“Malu are you mad? Come let’s start”. The train will start in another five minutes. “No Kumar!! I have decided not to come with you”.“Oh have you madam? Then what’s the meaning of love you had for me?” Kumar asked irritated“Yes I loved you. But I can’t betray my parents love. I know you for 2 years but they have loved me for 20 years. I can never put them to shame in front of this society”.“If I do that then I am not a human. I am an animal”.“Oh! This you must have thought before you fell in love with me!! Not now”, told Kumar.“Yes, I had done a mistake. But now I can’t do any further mistake. Before my Parents love, I don’t feel that your love is precious to me! We would not be happy without their Blessings!”.“If our love is true, we need to wait till both our parents agree. If your love was true for me you need to agree for this”. Saying these words, Malini walked out of the Railway station!
Sunday, March 25, 2007
எதிர்பார்ப்பு!!
மின்னலைப் போன்ற சிரிப்பு!
கொடியைப் போன்ற இடை!
முத்துப் போன்ற பற்கள்!
மீன் போன்ற விழி!
மான் போன்ற துள்ளல்!
பளிங்கு போன்ற கன்னங்கள்!
குயில் போன்ற குரல்!
இறகு போன்ற மென்மை!-
அட!!
எத்துனை வர்ணிப்புகள் பெண்னைப் பற்றி
அழகு பதுமையாய் பெண்னை பார்ப்பதை விடுத்து
உணர்வுள்ள சக மனுஷியாய் , தோழியாய் பார்க்கட்டும்
இந்த சமுகம்!!??
நிறைவேறுமா இந்த எதிர்பார்ப்பு!!
கொடியைப் போன்ற இடை!
முத்துப் போன்ற பற்கள்!
மீன் போன்ற விழி!
மான் போன்ற துள்ளல்!
பளிங்கு போன்ற கன்னங்கள்!
குயில் போன்ற குரல்!
இறகு போன்ற மென்மை!-
அட!!
எத்துனை வர்ணிப்புகள் பெண்னைப் பற்றி
அழகு பதுமையாய் பெண்னை பார்ப்பதை விடுத்து
உணர்வுள்ள சக மனுஷியாய் , தோழியாய் பார்க்கட்டும்
இந்த சமுகம்!!??
நிறைவேறுமா இந்த எதிர்பார்ப்பு!!
யாருக்காக இந்த கொண்டாட்டம்??
அய்யோ! அம்மா! என்ற அலறல்
குடிபோதையில் கணவன் அல்ல அல்ல கயவனிடம்
தினம்தோறும் அடியும்! உதையும்!
காலையில் அரைவயிற்றுக் கஞ்சியுடன்
தலையில் விறகு சுமந்து
தள்ளாடிய நடையும்! களைப்பேறிய முகமும்!
வீட்டின் வேலைகளை முடித்து
பேருந்தில் இடிபட்டுஅலுவலகத்தில்
கோர்ப்புகளோடும்!மேலதிகாரியின் கோபத்தோடும்!
மாலையிட்ட கண்ணாளன் மறைந்த சோகம்
மனதினில் தவழ!
கலங்கிய கண்களோடும்!குழம்பிய நெஞ்ச்த்தோடும்!
ஓநாய்களுக்கு மத்தியில் போராட்டம்!!
இன்று உலக மகளிர் தினம்
வாருங்கள் கொண்டாடுவோம்!! என்ற கூக்குரல்!
யாருக்காக இந்த கொண்டாட்டம்??
குடிபோதையில் கணவன் அல்ல அல்ல கயவனிடம்
தினம்தோறும் அடியும்! உதையும்!
காலையில் அரைவயிற்றுக் கஞ்சியுடன்
தலையில் விறகு சுமந்து
தள்ளாடிய நடையும்! களைப்பேறிய முகமும்!
வீட்டின் வேலைகளை முடித்து
பேருந்தில் இடிபட்டுஅலுவலகத்தில்
கோர்ப்புகளோடும்!மேலதிகாரியின் கோபத்தோடும்!
மாலையிட்ட கண்ணாளன் மறைந்த சோகம்
மனதினில் தவழ!
கலங்கிய கண்களோடும்!குழம்பிய நெஞ்ச்த்தோடும்!
ஓநாய்களுக்கு மத்தியில் போராட்டம்!!
இன்று உலக மகளிர் தினம்
வாருங்கள் கொண்டாடுவோம்!! என்ற கூக்குரல்!
யாருக்காக இந்த கொண்டாட்டம்??
வரலாற்றுப்பிழை!!
எண்ணெய்க் காணா தலைமுடி!
ஒட்டியக் கன்னம்!!
சோறு காணா வயிறு!
ஏக்கம் வெளியிடும் கண்கள்!
சோகம் ததும்பும் மனது!
வெளிறிய முகம்-கையில் கோணிப்பை!
கிழிசலோடு காகிதம் பொறுக்கும் நேருவின் கனவு!
பெற்றோர் இரைப்பை நிரப்ப - கையேந்தும்
கருப்பை மொட்டுகள்!
கற்கும் வயதில் கல் சுமக்கும்
பாரதத்தின் கற்கண்டுகள்!
அழகு ஒவியங்கள்-உணவுவிடுதியின்
புகையினில் அழிந்தது!
வறுமையின் கோரத்தாண்டவம்!! -மலர்கள்
வளமை இழந்து ரோட்டோரங்களில்!!
அட!
யார் இவர்கள்?
இவர்கள் தான் இந்தியாவின்வருங்கால தூண்கள்!!
வலுவிழந்த தூண்கள்!!
புண்ணிய தேசத்தின் புதல்வர்கள்!
வருங்காலம் கூறும் சோதிடமண்ணில்தான்-இவர்கள்
எதிர்காலம் ??
கல்விக்கு கடவுள் வணங்கும் மண்ணில்தான்
படிப்பறிவில்லா மழலைச்செல்வங்கள்!
வரலாறு பொருக்கா வரலாற்றுப்பிழை!!
ஒட்டியக் கன்னம்!!
சோறு காணா வயிறு!
ஏக்கம் வெளியிடும் கண்கள்!
சோகம் ததும்பும் மனது!
வெளிறிய முகம்-கையில் கோணிப்பை!
கிழிசலோடு காகிதம் பொறுக்கும் நேருவின் கனவு!
பெற்றோர் இரைப்பை நிரப்ப - கையேந்தும்
கருப்பை மொட்டுகள்!
கற்கும் வயதில் கல் சுமக்கும்
பாரதத்தின் கற்கண்டுகள்!
அழகு ஒவியங்கள்-உணவுவிடுதியின்
புகையினில் அழிந்தது!
வறுமையின் கோரத்தாண்டவம்!! -மலர்கள்
வளமை இழந்து ரோட்டோரங்களில்!!
அட!
யார் இவர்கள்?
இவர்கள் தான் இந்தியாவின்வருங்கால தூண்கள்!!
வலுவிழந்த தூண்கள்!!
புண்ணிய தேசத்தின் புதல்வர்கள்!
வருங்காலம் கூறும் சோதிடமண்ணில்தான்-இவர்கள்
எதிர்காலம் ??
கல்விக்கு கடவுள் வணங்கும் மண்ணில்தான்
படிப்பறிவில்லா மழலைச்செல்வங்கள்!
வரலாறு பொருக்கா வரலாற்றுப்பிழை!!
அன்பென்னும் இசை!
மனதினில் இருக்கும் சோகங்களின் வடிகால்
எங்கோ பிறந்து எங்கோ வளர்ந்தாலும்
இரு மனங்களை ஒன்றாக்கும் அற்புத வரம்!!
காயங்கள் ரனமாகிப்போனால்-சில்லிடும்காற்றேன
மனதினை குளிரவைக்கும் மருந்து-இது
மனங்களை மட்டும் அல்ல மதங்களையும் ஒன்றாக்கும்!!
மக்களை மனித மாண்போடு நினைக்கும் குணம்!!
அழிவினை ஆக்கமாக்கும் ஆற்றால் மிக்கது
கண்ணீரால் கரையும் கண்களை
புன்னகை பூக்கச்செய்யும் புல்லாங்குழல்!!
இந்த புல்லாங்குழலின் இசை
அறிந்தவர் மட்டுமே வாசிக்க வேண்டும் என்றல்ல!!
எவர் வேண்டுமானாலும் வாசிக்கலாம்-நேசத்தோடு வாசிக்கலாம்!
அந்த நேசத்தில் மலரும்
அன்பென்னும் இசை!
மௌனத்தின் , கண்களின் மொழி- அன்பென்னும் இசை!
எங்கோ பிறந்து எங்கோ வளர்ந்தாலும்
இரு மனங்களை ஒன்றாக்கும் அற்புத வரம்!!
காயங்கள் ரனமாகிப்போனால்-சில்லிடும்காற்றேன
மனதினை குளிரவைக்கும் மருந்து-இது
மனங்களை மட்டும் அல்ல மதங்களையும் ஒன்றாக்கும்!!
மக்களை மனித மாண்போடு நினைக்கும் குணம்!!
அழிவினை ஆக்கமாக்கும் ஆற்றால் மிக்கது
கண்ணீரால் கரையும் கண்களை
புன்னகை பூக்கச்செய்யும் புல்லாங்குழல்!!
இந்த புல்லாங்குழலின் இசை
அறிந்தவர் மட்டுமே வாசிக்க வேண்டும் என்றல்ல!!
எவர் வேண்டுமானாலும் வாசிக்கலாம்-நேசத்தோடு வாசிக்கலாம்!
அந்த நேசத்தில் மலரும்
அன்பென்னும் இசை!
மௌனத்தின் , கண்களின் மொழி- அன்பென்னும் இசை!
Thursday, March 22, 2007
Tuesday, March 20, 2007
ஆட்டுக்குட்டி
சூரியன் உதிக்கையில
பொழுது விடியையல
கண்விழிச்சு எழுந்து வாசலகூட்டிப்பெருக்கி
அரிசியில கோலமிட்டு
கோயிலுக்கு வேண்டிய சமானை எடுத்துவச்சி
குளியல் முடிச்சி நெத்தி மத்தியல பொட்டு வச்சி
கயித்துக் கட்டிலில் ஒறங்கும் மச்சான
எழுப்பி குளிக்கச் சொல்லி
பொங்க வைக்க தேவையான சாமானைஅடுக்கி வைக்க - ஏ புள்ள!
அப்படின்னு பின்வாசல் நின்னு மச்சான் கூப்பாடு போட
மான் குட்டியின் துள்ளல்லோடு என்ன மச்சான்
எனமூச்சு வாங்கி நின்றாள் வள்ளி!!
அங்கு மே! மே!என கத்திக் கொண்டிருந்த ஆட்டுக்குட்டியைப் பார்த்து
ஏது இந்த ஆட்டுக்குட்டி? என்று கருப்பன் கேட்க
பெருமூச்சு வாங்கியே வள்ளி சொன்னாள்
போனவாரம் நீ சுரம் வந்துபடுக்கையில விழ -
நம்ம ஊர் வைத்தியரும்
டவுன் ஆஸ்பத்திரிலதான் ஒன்ன காட்டணும்னு கைய விரிக்க
சோறு போட்ட மாட்டையும்
என் தாய் வீட்டு சீதனமா வந்த பித்தளை ஆண்டாவையும்வித்துப்போட்டு
வைத்தியம் பார்த்ததாலஎன் ராசா இப்போ எழுந்து நடமாட என் உள்ளம் துள்ளுது!
ஆனாலும் மறுபடியும் ஒனக்கு ஒடம்புக்கு
எதுவும் வாராம இருக்க
என் மவராசா நோய் நொடி இல்லாம வாழ
காத்து கருப்பு அண்டாம இருக்க
அம்மனுக்கு பொங்க வச்சு கெடா வெட்டினா
ஒடம்புக்கு வாராம நூறு வருசம் நீ இருப்பனு
பூசாரி சொன்னதால
நம்ம ஊரு சந்தையில இந்த ஆட்டுக்குட்டிய வாங்கியாந்தேன்!
அட பைத்தியமே! என்ற கருப்பன்
காத்தும் இல்ல கருப்பும் இல்ல
எல்லாம் வெறும் பித்தலாட்டம்
சுரம் வர காரணம் சுத்தமான தண்ணி குடிக்காததால
டாக்டரு பாக்கலைனா போயிருப்பேன் எப்பவோ!!
ஒரு உசிர் பொழச்சதுக்கு எந்த சாமி புள்ள
இன்னொரு உசிர் கேட்குது?
அப்படி கேட்டாதான் அது சாமி ஆகுமா? என்று கருப்பன் கேட்க
மன்னிச்சிரு மச்சான்
மரமண்டையில ஒரச்சுது -என்ற வள்ளி
மே! என்று கத்திய ஆட்டுக்குட்டியை
பாசத்தோடு வருடினாள்!!
பொழுது விடியையல
கண்விழிச்சு எழுந்து வாசலகூட்டிப்பெருக்கி
அரிசியில கோலமிட்டு
கோயிலுக்கு வேண்டிய சமானை எடுத்துவச்சி
குளியல் முடிச்சி நெத்தி மத்தியல பொட்டு வச்சி
கயித்துக் கட்டிலில் ஒறங்கும் மச்சான
எழுப்பி குளிக்கச் சொல்லி
பொங்க வைக்க தேவையான சாமானைஅடுக்கி வைக்க - ஏ புள்ள!
அப்படின்னு பின்வாசல் நின்னு மச்சான் கூப்பாடு போட
மான் குட்டியின் துள்ளல்லோடு என்ன மச்சான்
எனமூச்சு வாங்கி நின்றாள் வள்ளி!!
அங்கு மே! மே!என கத்திக் கொண்டிருந்த ஆட்டுக்குட்டியைப் பார்த்து
ஏது இந்த ஆட்டுக்குட்டி? என்று கருப்பன் கேட்க
பெருமூச்சு வாங்கியே வள்ளி சொன்னாள்
போனவாரம் நீ சுரம் வந்துபடுக்கையில விழ -
நம்ம ஊர் வைத்தியரும்
டவுன் ஆஸ்பத்திரிலதான் ஒன்ன காட்டணும்னு கைய விரிக்க
சோறு போட்ட மாட்டையும்
என் தாய் வீட்டு சீதனமா வந்த பித்தளை ஆண்டாவையும்வித்துப்போட்டு
வைத்தியம் பார்த்ததாலஎன் ராசா இப்போ எழுந்து நடமாட என் உள்ளம் துள்ளுது!
ஆனாலும் மறுபடியும் ஒனக்கு ஒடம்புக்கு
எதுவும் வாராம இருக்க
என் மவராசா நோய் நொடி இல்லாம வாழ
காத்து கருப்பு அண்டாம இருக்க
அம்மனுக்கு பொங்க வச்சு கெடா வெட்டினா
ஒடம்புக்கு வாராம நூறு வருசம் நீ இருப்பனு
பூசாரி சொன்னதால
நம்ம ஊரு சந்தையில இந்த ஆட்டுக்குட்டிய வாங்கியாந்தேன்!
அட பைத்தியமே! என்ற கருப்பன்
காத்தும் இல்ல கருப்பும் இல்ல
எல்லாம் வெறும் பித்தலாட்டம்
சுரம் வர காரணம் சுத்தமான தண்ணி குடிக்காததால
டாக்டரு பாக்கலைனா போயிருப்பேன் எப்பவோ!!
ஒரு உசிர் பொழச்சதுக்கு எந்த சாமி புள்ள
இன்னொரு உசிர் கேட்குது?
அப்படி கேட்டாதான் அது சாமி ஆகுமா? என்று கருப்பன் கேட்க
மன்னிச்சிரு மச்சான்
மரமண்டையில ஒரச்சுது -என்ற வள்ளி
மே! என்று கத்திய ஆட்டுக்குட்டியை
பாசத்தோடு வருடினாள்!!
Sunday, March 18, 2007
பெரியார் அறப்போர் பறைபெரியாரின் சாதி ஒழிப்பு பாவேந்தரால் ஆர்ப்பரிக்கும் அனல் தெறிக்கும் பாக்களாக பவனிவரும் போர் பரணி :
ஆயிரம் ஆயிரம் ஆண்டுகளாகத் தீயசாதி
இந்நாட்டைத் தீய்ப்பதை ஆயிரம் ஆயிரம் ஆண்டுகளாகத்
தூயவர் முயன்றும் தொலைத்தார் இல்லை
அதனால் இந்த அழகிய தமிழகம் மதிப்பற்று வாழ்வு மங்கி
வருவதும் உலகம் அறிந்த ஒன்றாம்,
இன்றும் நிலையில் தமிழை உயர்த்தவும் நீக்கா மாசு நீக்கவும்
வந்த பெரியார்அறப் போர் பறைமுழக்கு அதோ கேட்கின்றது !!
ஆயிரம் ஆயிரம் ஆண்டுகளாகத் தீயசாதி
இந்நாட்டைத் தீய்ப்பதை ஆயிரம் ஆயிரம் ஆண்டுகளாகத்
தூயவர் முயன்றும் தொலைத்தார் இல்லை
அதனால் இந்த அழகிய தமிழகம் மதிப்பற்று வாழ்வு மங்கி
வருவதும் உலகம் அறிந்த ஒன்றாம்,
இன்றும் நிலையில் தமிழை உயர்த்தவும் நீக்கா மாசு நீக்கவும்
வந்த பெரியார்அறப் போர் பறைமுழக்கு அதோ கேட்கின்றது !!
Thursday, March 1, 2007
Way to make life happy!!
Mummy I want Dairy Milk, said Akilan to his mother. No Akil ,no chocolates. Already you have taken enough. It’s not good for health said Akilan’s Mother. Akilan just bent his head down and went to explore the rest of the SuperMarket. Akilan was just 10 years old. He is in his Fourth std. Akilan’s mother and father both work as Software Engineers and they get little time to spend with their child. But Akilan’s mother sees to that when she gets time she takes Akilan for a shopping and spend time with him. Today also she had taken him out for shopping. Just then Akilan shouted, Mummy!! See this pair of shoes . They are so good. I need them. Akilan’s mother came near to him and told Akilan you have already three Pair of shoes at home. No Mummy I don’t have this black shoes. Please Mummy I need it. But Akil, you have shoes at home. Why you need them again? asked Akilan’s mother. Akilan could not resist his temptation to get those beautiful pair of shoes. He insisted his Mom again and again to get him that . Akilan’s mother somehow managed him to take home. Akil, come and have your lunch dear!! called Akilan’s mother. But Akilan did not come. AKilan’s mother went to bedroom to see him. He was hiding his face with his pillow and crying. Akil, what dear? What happened? Why are you crying? I need those pair of shoes, I need them now, He said crying. But Akil you have three pairs al ready why you need one more? Akilan got up from his bed and asked his mother, why should I not have one? We can afford it Mummy. We have money to get anything we need any number of times. So , why cant I have that pair too? It was looking too good. Now Akilan’s mother did not reply and just saw into Akilan’s eyes for a moment and told, Akil you come and have your lunch . I will take you to meet someone today evening. But Mummy shoes…??asked Akilan again, yes you will get them first get up and have your lunch. Akilan was overjoyed. He went to have his lunch.In the evening Akilan’s mother took him to her friend’s place where Akilan met a beautiful girl. She was just 3 years elder than Akilan. She was sitting on a chair and painting . She was painting Sceneries’. The painting looked so beautiful . Akilan’s mother introduced the girl to her son. She is Brinda! said Akilan’s mother . She is in her seventh std and she is good at painting. Just then girl’s mother came in with coffee and biscuits. They were talking and having fun for sometime. Just then Akilan noticed that !!He could not believe his eyes. He pinched himself to confirm it was not a dream. Yes , Brinda had no legs!!. On seeing this his eyes just filled with tears. He wiped it soon so that no one would notice. On his way back home Akilan’s mother told Akilan how Brinda had met with an accident few years before in which she lost her father and also her legs. Akilan was silent. Akil, see Brinda has no legs. She can never wear shoes in her life. But she is contented with her life and she is happy. Its not question of affording child!! We must see whether we need them? We can buy anything with money but learn to be contented with what you have. That is the way to make life happy. There are people who don’t even have a pair of shoes and in Brinda’s case…she was silent and looked at Akil. Mummy!! I understood said Akilan and just smiled at his mother.
Tuesday, February 27, 2007
To My Friend...
During Times of sorrow
During Times of joy
During Times of Loneliness
You were with me!!
When I lost my confidence
Your words were my strength
When I lost my energy
Your smile energized me!!
When I fought with you
You were patient with me
When tears filled my eyes
You asked me to be brave!!
When flowers boasted about its beauty
When rainbow boasted about its colors
When sky boasted of its height-sea of its depth
I boasted to them about you - My friend!!
Diamonds are of no worth
Riches are of no worth
Till my life ends - You and your
Nearness are worthy to me!!
During Times of joy
During Times of Loneliness
You were with me!!
When I lost my confidence
Your words were my strength
When I lost my energy
Your smile energized me!!
When I fought with you
You were patient with me
When tears filled my eyes
You asked me to be brave!!
When flowers boasted about its beauty
When rainbow boasted about its colors
When sky boasted of its height-sea of its depth
I boasted to them about you - My friend!!
Diamonds are of no worth
Riches are of no worth
Till my life ends - You and your
Nearness are worthy to me!!
Monday, February 26, 2007
DAWN OF HUMANITY
Break the chains of slavery
Walk with Confidence- Then
The height of sky also can be reached
The depth of sea also can be touched
Do not yield to superstitious belief
Do not yield to false Promises of Politicians
Do not yield to fake heroic deeds in Cinema
Do not yield to drugs that spoil your future
Bear in Mind that each one has responsibility to this society
When you take each step ahead in your life think that it must be useful to Mankind
Do not think yourself inferior to anyone
Try to accept your faults –It is the way to success!!
To improve one’s altitude in life
Remember Self Motivation is the best attitude one can have!
Do not stumble and fall when hit by any failure
Try to withstand the force of failure and make it to success!!
Compassion and love towards humanity
It is the quality that is most needed in today’s world
Break the borders of the countries with love- Then
Dawn of Humanity is not so far!!
Walk with Confidence- Then
The height of sky also can be reached
The depth of sea also can be touched
Do not yield to superstitious belief
Do not yield to false Promises of Politicians
Do not yield to fake heroic deeds in Cinema
Do not yield to drugs that spoil your future
Bear in Mind that each one has responsibility to this society
When you take each step ahead in your life think that it must be useful to Mankind
Do not think yourself inferior to anyone
Try to accept your faults –It is the way to success!!
To improve one’s altitude in life
Remember Self Motivation is the best attitude one can have!
Do not stumble and fall when hit by any failure
Try to withstand the force of failure and make it to success!!
Compassion and love towards humanity
It is the quality that is most needed in today’s world
Break the borders of the countries with love- Then
Dawn of Humanity is not so far!!
share of thought!!
“What is this life if, full of care,We have no time to stand and stare.”
Goes the lines of the Poem Leisure by Wm. Henry Davies.
How true are those lines in today’s busy world where we have no time to spend for our family, no time to spend with our friends, no time to spend for ourselves.
Our days starts daily with full of tension . We never greet our Parents at home. We never go for a walking that would make us fresh and happy. We start our day searching for dress, files , bag… Run for the bus…
At office we just sit the whole day before the computers. May be sitting before computers and handling machines we have forgot to handle people . Important bondage that helps in handling people and keeps the relationship evergreen. That is LOVE. No one can deny the fact that we all love our parents,wife,children,friends. But are we really showing them how much we love them? How much we care for them? How much we would miss them when they are not with us?
During office hours even if we get a call from friend we Just say I am busy. Yes of course, we may be busy but have we taken care to call them later and ask them why they called us?
Have we ever thought of spending time with our children at home. The best part in life is watching our kids grow. But how many of us sit with them , spend time with them, teach them, play with them? It’s a million dollar question and the answer would be just “I am busy”.
Few days before just read a story regarding this which kindled me to write this article.
The story is about a software engineer who is always busy with work. He forgets that he has a wife and a child at home. He starts early morning from office and enters home at late night. Now it so happened one day in his company a session was taken regarding expressing the love we have for our family and friends. After attending the session when he came out the time was 6PM. If it would have been other days he would have gone to work. But this session changed him a lot. He thought of going home and express his love to someone. When he thought regarding this he remembered his son who is 10 years old.
He reached his home and was surprised to see the rooms with darkness. He went inside each room searching for his son. When he entered the study room of his son he saw his son busy writing something. He just went near him and called him by his name. The kid was busy writing something and on seeing his father just crushed the paper with his hands. Now the father, sat near his son hugged him and asked him…
What your doing darling?
When did you come from school?
Did you have your evening snacks?
The child on hearing those words from his father started crying. Father did not understand what was wrong in his questions and why the child was crying? He tried to ask the child but he was crying all the more. At last, the kid gave the crushed paper which he had in his hand and gave it to father for reading.
It was addressed to his father.
Dear father,
I have never experienced your love and care. I am just afraid whether I would lose them in my life. I just don’t feel like living in this world.
On reading those lines the father hugged his son and cried. If he had not come to his home and expressed his love to his son what would have happened. It was unbearable for him to imagine.
Yes, Many of us fail to express our love to our dear and loved ones in the name of work. Just we must learn to balance our Personal life and work.
After all we work for our loved ones. When they get the feeling that we don’t care for them then what is the use of earning so much?
Just give a thought over this!!
Let us express our love and affection to our Near and dear Ones.
Goes the lines of the Poem Leisure by Wm. Henry Davies.
How true are those lines in today’s busy world where we have no time to spend for our family, no time to spend with our friends, no time to spend for ourselves.
Our days starts daily with full of tension . We never greet our Parents at home. We never go for a walking that would make us fresh and happy. We start our day searching for dress, files , bag… Run for the bus…
At office we just sit the whole day before the computers. May be sitting before computers and handling machines we have forgot to handle people . Important bondage that helps in handling people and keeps the relationship evergreen. That is LOVE. No one can deny the fact that we all love our parents,wife,children,friends. But are we really showing them how much we love them? How much we care for them? How much we would miss them when they are not with us?
During office hours even if we get a call from friend we Just say I am busy. Yes of course, we may be busy but have we taken care to call them later and ask them why they called us?
Have we ever thought of spending time with our children at home. The best part in life is watching our kids grow. But how many of us sit with them , spend time with them, teach them, play with them? It’s a million dollar question and the answer would be just “I am busy”.
Few days before just read a story regarding this which kindled me to write this article.
The story is about a software engineer who is always busy with work. He forgets that he has a wife and a child at home. He starts early morning from office and enters home at late night. Now it so happened one day in his company a session was taken regarding expressing the love we have for our family and friends. After attending the session when he came out the time was 6PM. If it would have been other days he would have gone to work. But this session changed him a lot. He thought of going home and express his love to someone. When he thought regarding this he remembered his son who is 10 years old.
He reached his home and was surprised to see the rooms with darkness. He went inside each room searching for his son. When he entered the study room of his son he saw his son busy writing something. He just went near him and called him by his name. The kid was busy writing something and on seeing his father just crushed the paper with his hands. Now the father, sat near his son hugged him and asked him…
What your doing darling?
When did you come from school?
Did you have your evening snacks?
The child on hearing those words from his father started crying. Father did not understand what was wrong in his questions and why the child was crying? He tried to ask the child but he was crying all the more. At last, the kid gave the crushed paper which he had in his hand and gave it to father for reading.
It was addressed to his father.
Dear father,
I have never experienced your love and care. I am just afraid whether I would lose them in my life. I just don’t feel like living in this world.
On reading those lines the father hugged his son and cried. If he had not come to his home and expressed his love to his son what would have happened. It was unbearable for him to imagine.
Yes, Many of us fail to express our love to our dear and loved ones in the name of work. Just we must learn to balance our Personal life and work.
After all we work for our loved ones. When they get the feeling that we don’t care for them then what is the use of earning so much?
Just give a thought over this!!
Let us express our love and affection to our Near and dear Ones.
MIRAGE
MIRAGE
The room was dark. She could hear feeble footsteps. She woke up from her bed and sharpened her ears. She was old and her senses too were not very sharp. She was nearing her last days. She lost her husband five years back. Now the footsteps were heard so near and was much stronger than before. She was unable to get down from her bed. The door slowly opened. Through the half opened door the rays of sun entered the room. Amma!! she was surprised to hear the voice. Now the words were very clear. Amma!! How are you? It was her son Ravi. He had left for states after the death of his father and settled there with his family. He used to send her money order every month. Now, after 5 years he had come to visit his mother. Her joy knew no bounds. She jumped out of joy. She felt that her body was filled with new energy.
Ravi came near her bed and hugged his mother. Amma, how are you? I am fine dear. You did not inform in your previous letter too that your coming. Her eyes widened with surprise. Yes amma, they have sent me here from my company for a week for an official work. It all happened very soon and no time to inform. Her eyes was filled with tears. She kissed on his forehead. She got down from her bed. Amma, what your doing? You just lie down! said Ravi. No No you have come after 5 years . Just wait I will prepare all the dishes u like within seconds. Ravi u like sweets right? I will prepare it dear. Amma no need to strain yourself !! She turned to him. What you said dear? Strain!! This is not at all Ravi. The days when I was alone here , the days when I had always cried for your presence near me were the days of pain and strain. Not when your near me my child!! Her words came in whispers. She was almost crying!! Amma , now I am here. Please don’t cry . Ravi hugged his old mother.
She went inside the kitchen. Where from I got so much of strength ? she asked herself. She was preparing lunch so quickly. She had finished with her son’s favorite sweet. She kept them in a plate and came to hall calling her son. Ravi was not in the hall. Thinking he might have gone to his study room went there. She did not find him there too. She was wonderstruck. She was searching for him calling his name aloud. Ravi! Ravi! Where are you son? Where did you go? See I have prepared your favorite sweet!! Come and have some dear!! she came out shouting . But Ravi was not found anywhere!
Just then lady in the next house was explaining this scenario to her husband. She was telling , Poor lady!! Daily she comes out calling for her son thinking he had arrived!!
She always expects that her son would come one day but all her expectations turns to be a mirage.
Amma- Mother
The room was dark. She could hear feeble footsteps. She woke up from her bed and sharpened her ears. She was old and her senses too were not very sharp. She was nearing her last days. She lost her husband five years back. Now the footsteps were heard so near and was much stronger than before. She was unable to get down from her bed. The door slowly opened. Through the half opened door the rays of sun entered the room. Amma!! she was surprised to hear the voice. Now the words were very clear. Amma!! How are you? It was her son Ravi. He had left for states after the death of his father and settled there with his family. He used to send her money order every month. Now, after 5 years he had come to visit his mother. Her joy knew no bounds. She jumped out of joy. She felt that her body was filled with new energy.
Ravi came near her bed and hugged his mother. Amma, how are you? I am fine dear. You did not inform in your previous letter too that your coming. Her eyes widened with surprise. Yes amma, they have sent me here from my company for a week for an official work. It all happened very soon and no time to inform. Her eyes was filled with tears. She kissed on his forehead. She got down from her bed. Amma, what your doing? You just lie down! said Ravi. No No you have come after 5 years . Just wait I will prepare all the dishes u like within seconds. Ravi u like sweets right? I will prepare it dear. Amma no need to strain yourself !! She turned to him. What you said dear? Strain!! This is not at all Ravi. The days when I was alone here , the days when I had always cried for your presence near me were the days of pain and strain. Not when your near me my child!! Her words came in whispers. She was almost crying!! Amma , now I am here. Please don’t cry . Ravi hugged his old mother.
She went inside the kitchen. Where from I got so much of strength ? she asked herself. She was preparing lunch so quickly. She had finished with her son’s favorite sweet. She kept them in a plate and came to hall calling her son. Ravi was not in the hall. Thinking he might have gone to his study room went there. She did not find him there too. She was wonderstruck. She was searching for him calling his name aloud. Ravi! Ravi! Where are you son? Where did you go? See I have prepared your favorite sweet!! Come and have some dear!! she came out shouting . But Ravi was not found anywhere!
Just then lady in the next house was explaining this scenario to her husband. She was telling , Poor lady!! Daily she comes out calling for her son thinking he had arrived!!
She always expects that her son would come one day but all her expectations turns to be a mirage.
Amma- Mother
Periyar
Periyar:
For those who wanted to know about Periyar... Just an Introduction about him
The Founder of Dravidian Movement
The Father of Atheism
The Revolutionist of the Millenium
UNESCO award to periyar:-“Periyar, the prophet of New age, the Socrates of south East Asia, Father of the social reform movement and arch enemy of ignorance, superstitions, meaningless customs and baseless manners.”
For those who wanted to know about Periyar... Just an Introduction about him
The Founder of Dravidian Movement
The Father of Atheism
The Revolutionist of the Millenium
UNESCO award to periyar:-“Periyar, the prophet of New age, the Socrates of south East Asia, Father of the social reform movement and arch enemy of ignorance, superstitions, meaningless customs and baseless manners.”
அண்மையில் ரசித்த கவிதை....
தமிழ்நாடு - தனிநாடு
அண்மையில் ரசித்த கவிதை....
"காவேரி பிரச்சினைதமிழக எல்லையைகர்னாடகம் மூடியது;
பெரியாறு பிரச்சினை-சேலம் கோட்டம் பிரச்சனைதமிழக எல்லையைகேரளம் மூடியது;
பாலாறு பிரச்சினைதமிழக எல்லையைஆந்திராமூடியது;
தமிழ்நாடுதனிநாடானது"
அண்மையில் ரசித்த கவிதை....
"காவேரி பிரச்சினைதமிழக எல்லையைகர்னாடகம் மூடியது;
பெரியாறு பிரச்சினை-சேலம் கோட்டம் பிரச்சனைதமிழக எல்லையைகேரளம் மூடியது;
பாலாறு பிரச்சினைதமிழக எல்லையைஆந்திராமூடியது;
தமிழ்நாடுதனிநாடானது"
தந்தை பெரியார் பற்றி பாவேந்தர் பாரதிதாசன்...
தந்தை பெரியார் பற்றி பாவேந்தர் பாரதிதாசன்...
தொண்டு செய்து பழுத்த பழம்
தூய தாடி மார்பில் விழும்
மண்டைச் சுரப்பை உலகு தொழும்
மனக்குகையில் சிறுத்தை எழும்
அவர் தான் பெரியார்!!
தொண்டு செய்து பழுத்த பழம்
தூய தாடி மார்பில் விழும்
மண்டைச் சுரப்பை உலகு தொழும்
மனக்குகையில் சிறுத்தை எழும்
அவர் தான் பெரியார்!!
காதல் பற்றிப் பேசுகிறார் தந்தை பெரியார்...
காதல் பற்றிப் பேசுகிறார் தந்தை பெரியார்...
இன்றைய தினம் காதலைப் பற்றிப் பேசுகிறவர்கள், அன்பு, நேசம், ஆசை, காமம், மோகம் என்பவை வேறு; காதல் வேறு என்றும், அது ஒரு ஆணுக்கும், பெண்ணுக்கும் தங்களுக்குள் நேரே விவரித்துச் சொல்ல முடியாத ஒரு தனிக் காரியத்துக்காக ஏற்படுவதாகும் என்றும், அதுவும் இருவருக்கும் இயற்கையாக உண்டாகக் கூடியதாகும் என்றும், அக்காதலுக்கு இணையானது உலகத்தில் வேறு ஒன்றுமில்லை என்றும், அதுவும் ஒரு ஆணுக்கு ஒரு பெண்ணிடமும், ஒரு பெண்ணுக்கு ஒரு ஆணிடமும் மாத்திரந்தான் இருக்க முடியும் என்றும், அந்தப்படி ஒருவரிடம் ஒருவருக்குமாக இருவருக்கும் ஒரு காலத்தில் காதல் ஏற்பட்டுவிட்டால், பிறகு எந்தக் காரணங்கொண்டும் எந்தக் காலத்திலும் அந்தக் காதல் மாறவே மாறாது என்றும், பிறகு வேறொருவரிடம் காதல் ஏற்பட்டுவிட்டால், அது காதலாயிருக்க முடியாது; அதை விபசாரமென்றுதான் சொல்ல வேண்டுமே ஒழிய, அது ஒருக்காலும் காதலாகாது என்றும், ஒரு இடத்தில் உண்மைக்காதல் ஏற்பட்டுவிட்டால், பிறகு யாரிடமும் காமமோ விரகமோ மோகமோ ஏற்படாது என்றும் சொல்லப்படுகின்றன.அழகைக்கொண்டோ, பருவத்தைக்கொண்டோ, அறிவைக் கொண்டோ, ஆஸ்தியைக்கொண்டோ, கல்வியைக்கொண்டோ, சங்கீதத்தைக் கொண்டோ, சாயலைக்கொண்டோ, பெற்றோர் பெருமையைக்கொண்டோ, தனது போக யோக்கியத்துக்குப் பயன்படுவதைக்கொண்டோ அல்லது மற்ற ஏதோவொரு திருப்தியையோ அல்லது தனக்குத் தேவையான காரியத்தையோ, குணத்தையோகொண்டோ தான் யாரும் எந்தப் பெண்ணிடமும், ஆணிடமும் காதல் கொள்ள முடியும். அப்படிப்பட்ட அந்தக் காரியங்களெல்லாம் ஒருவன் காதல் கொள்ளும்போது அவன் அறிந்தது உண்மையாகவும் இருக்கலாம்; அல்லது, அங்கிருப்பதாக அவன் நினைத்துக் காதல் கொண்டிருந்தாலும் இருக்கலாம்; அல்லது, வேஷமாத்திரத்தால் காட்டப்பட்ட ஒன்றினால் இருந்தாலும் இருக்கலாம். ஆகவே ஆசையைவிட, அன்பை விட, நட்பைவிட, காதல் என்பதாக வேறு ஒன்று இல்லை என்றும், அந்த அன்பு, ஆசை, நட்பு ஆகியவைகூட மக்களுக்கு அறிணைப் பொருள்கள் இடத்திலும், மற்ற உயர்திணைப் பொருள்களிடத்திலும் ஏற்படுவது போல்தானே ஒழிய, வேறில்லையென்றும், அதுவும் ஒருவருக்கொருவர் அறிந்துகொள்வதிலிருந்து, நடவடிக் கையிலிருந்து, யோக்கியதையிலிருந்து, மனப்பான்மையிலிருந்து, தேவையிலிருந்து, ஆசையிலிருந்து உண்டாவதென்றும், அவ்வறிவும் நடவடிக்கையும் யோக்கியதையும் மனப்பான்மையும் தேவையும் ஆசையும் மாறக்கூடிய தென்றும், அப்படி மாறும்போது அன்பும் நட்பும் மாற வேண்டியதுதான் என்றும், மாறக்கூடியதுதான் என்றும் நாம் கருதுகின்றோம்.
ஆகவே, இதிலிருந்து நாம் யாரிடமும் அன்பும் ஆசையும் நட்பும் பொருளாகக்கொண்ட காதல் கூடாதென்றோ, அப்படிப்பட்டதில்லை என்றோ சொல்ல வரவில்லை. ஆனால் அன்பும், ஆசையும் நட்பும் மற்றும் எதுவானாலும், மன இன்பத்துக்கும் திருப்திக்குமேயொழிய மனத்துக்குத் திருப்தியும் இன்பமும் இல்லாமல், அன்பும் ஆசையும் நட்பும் இருப்பதாகக் காட்டுவதற்காக அல்ல என்பதை எடுத்துக்காட்டு வதற்காகவே இதை எழுதுகிறோம்.
இன்றைய தினம் காதலைப் பற்றிப் பேசுகிறவர்கள், அன்பு, நேசம், ஆசை, காமம், மோகம் என்பவை வேறு; காதல் வேறு என்றும், அது ஒரு ஆணுக்கும், பெண்ணுக்கும் தங்களுக்குள் நேரே விவரித்துச் சொல்ல முடியாத ஒரு தனிக் காரியத்துக்காக ஏற்படுவதாகும் என்றும், அதுவும் இருவருக்கும் இயற்கையாக உண்டாகக் கூடியதாகும் என்றும், அக்காதலுக்கு இணையானது உலகத்தில் வேறு ஒன்றுமில்லை என்றும், அதுவும் ஒரு ஆணுக்கு ஒரு பெண்ணிடமும், ஒரு பெண்ணுக்கு ஒரு ஆணிடமும் மாத்திரந்தான் இருக்க முடியும் என்றும், அந்தப்படி ஒருவரிடம் ஒருவருக்குமாக இருவருக்கும் ஒரு காலத்தில் காதல் ஏற்பட்டுவிட்டால், பிறகு எந்தக் காரணங்கொண்டும் எந்தக் காலத்திலும் அந்தக் காதல் மாறவே மாறாது என்றும், பிறகு வேறொருவரிடம் காதல் ஏற்பட்டுவிட்டால், அது காதலாயிருக்க முடியாது; அதை விபசாரமென்றுதான் சொல்ல வேண்டுமே ஒழிய, அது ஒருக்காலும் காதலாகாது என்றும், ஒரு இடத்தில் உண்மைக்காதல் ஏற்பட்டுவிட்டால், பிறகு யாரிடமும் காமமோ விரகமோ மோகமோ ஏற்படாது என்றும் சொல்லப்படுகின்றன.அழகைக்கொண்டோ, பருவத்தைக்கொண்டோ, அறிவைக் கொண்டோ, ஆஸ்தியைக்கொண்டோ, கல்வியைக்கொண்டோ, சங்கீதத்தைக் கொண்டோ, சாயலைக்கொண்டோ, பெற்றோர் பெருமையைக்கொண்டோ, தனது போக யோக்கியத்துக்குப் பயன்படுவதைக்கொண்டோ அல்லது மற்ற ஏதோவொரு திருப்தியையோ அல்லது தனக்குத் தேவையான காரியத்தையோ, குணத்தையோகொண்டோ தான் யாரும் எந்தப் பெண்ணிடமும், ஆணிடமும் காதல் கொள்ள முடியும். அப்படிப்பட்ட அந்தக் காரியங்களெல்லாம் ஒருவன் காதல் கொள்ளும்போது அவன் அறிந்தது உண்மையாகவும் இருக்கலாம்; அல்லது, அங்கிருப்பதாக அவன் நினைத்துக் காதல் கொண்டிருந்தாலும் இருக்கலாம்; அல்லது, வேஷமாத்திரத்தால் காட்டப்பட்ட ஒன்றினால் இருந்தாலும் இருக்கலாம். ஆகவே ஆசையைவிட, அன்பை விட, நட்பைவிட, காதல் என்பதாக வேறு ஒன்று இல்லை என்றும், அந்த அன்பு, ஆசை, நட்பு ஆகியவைகூட மக்களுக்கு அறிணைப் பொருள்கள் இடத்திலும், மற்ற உயர்திணைப் பொருள்களிடத்திலும் ஏற்படுவது போல்தானே ஒழிய, வேறில்லையென்றும், அதுவும் ஒருவருக்கொருவர் அறிந்துகொள்வதிலிருந்து, நடவடிக் கையிலிருந்து, யோக்கியதையிலிருந்து, மனப்பான்மையிலிருந்து, தேவையிலிருந்து, ஆசையிலிருந்து உண்டாவதென்றும், அவ்வறிவும் நடவடிக்கையும் யோக்கியதையும் மனப்பான்மையும் தேவையும் ஆசையும் மாறக்கூடிய தென்றும், அப்படி மாறும்போது அன்பும் நட்பும் மாற வேண்டியதுதான் என்றும், மாறக்கூடியதுதான் என்றும் நாம் கருதுகின்றோம்.
ஆகவே, இதிலிருந்து நாம் யாரிடமும் அன்பும் ஆசையும் நட்பும் பொருளாகக்கொண்ட காதல் கூடாதென்றோ, அப்படிப்பட்டதில்லை என்றோ சொல்ல வரவில்லை. ஆனால் அன்பும், ஆசையும் நட்பும் மற்றும் எதுவானாலும், மன இன்பத்துக்கும் திருப்திக்குமேயொழிய மனத்துக்குத் திருப்தியும் இன்பமும் இல்லாமல், அன்பும் ஆசையும் நட்பும் இருப்பதாகக் காட்டுவதற்காக அல்ல என்பதை எடுத்துக்காட்டு வதற்காகவே இதை எழுதுகிறோம்.
Sunday, February 25, 2007
The Rich Little Boy
The Rich Little Boy
Akilan woke up from sleep hearing the ringing of temple bells. He got up and went to wash his face in the roadside pump. Akilan was five years old and was an orphan. He knew nothing about joy and happiness. All he knew was hunger, humiliation, and tears. As he was washing his face, the priest of the temple came to pump water. He shouted at Akilan to move and pumped the water and then went inside the temple. Akilan was staring at the temple for sometime. Then as usual he went and sat outside the temple for begging. He had no strength. He was starving for the third day. He was tired and had no strength. Many people walked into temple but none cared to look at him. He was vexed. It was a hot day. Akilan slowly got up and went to the roadside pump to fill his stomach with water. As he went near the pump he saw a rich lady and his small son walking towards the temple. The rich little boy was holding a big toy gun in his hands and he was making the sound of the gun with his mouth as he was walking. The rich little boy saw Akilan and stopped for a minute. Akilan was seeing the toy gun. He had never seen such a big toy gun before! His eyes opened wide on seeing the gun. Even during the THIRUVIZHA at temples he used to see only small one. He forgot his hunger and was looking at the toy gun with eagerness. The rich little boy was surprised to see Akilan in such a bad condition with torn clothes, dry hair. He was moved by this and understood that Akilan was seeing the toy gun. He smiled at Akilan and handed over the gun to Akilan. Akilan smiled at rich little boy but he was hesitating to get the gun. Have It! said the little rich boy in childish manner. When Akilan went near the rich little boy to get the gun, little rich boy's mother pushed Akilan aside with full force. She looked at Akilan as if she was looking at some creature. Akilan was bleeding badly. Tears filled Akilan's eyes but he had no strength to cry. He fainted. The rich little boy who saw him faint went to his car and brought him water. But his mother scolded him and dragged him inside the temple. The priest welcomed the lady with a broad smile. He asked her, on whose name the Abishagam has to be done? The lady told that it was his son's birthday today and asked to do Abishagam on his name itself. She handed him a can of milk, honey and Panneer for Abishagam. The little rich boy was seeing what the priest was doing. He poured the milk on the statue of God and was chanting some mantras; he then poured the honey and paneer. The lady took the little boy and went round the temple. When they were about to finish the first round the little boy saw the milk coming out through a hole at the corner, the milk which was given to Abishagam. After prayers, the rich little boy along with him mother came out of the temple towards the car. The rich little boy searched for Akilan. He saw Akilan on the roadside pump drinking water. The rich little boy was annoyed of the wasted milk inside the temple and here a little boy even without a cup of pure water to drink. He asked his mother to get some milk for Akilan. But the lady dragged him to the car. He questioned his mother. When you can give so much milk to the priest why not a cup of milk to the poor boy who is in hunger? The lady told that it was for God and only then God will keep them happy. The rich little boy was not convinced with this explanation. He asked his mother to give cup of milk to the poor boy. The lady got angry and slapped her son. But the rich little boy was stubborn. He told he would not come home unless she gives cup of milk to the poor boy. The lady tried to convince him but in vain. She at last gave a cup of milk to poor boy. As Akilan drank the milk the little rich boy could see the smile, the real happiness in the face of Akilan. He smiled at his mother. His mother smiled too. She remembered the lines, “You can see God only in the smiles of poor”.
Akilan woke up from sleep hearing the ringing of temple bells. He got up and went to wash his face in the roadside pump. Akilan was five years old and was an orphan. He knew nothing about joy and happiness. All he knew was hunger, humiliation, and tears. As he was washing his face, the priest of the temple came to pump water. He shouted at Akilan to move and pumped the water and then went inside the temple. Akilan was staring at the temple for sometime. Then as usual he went and sat outside the temple for begging. He had no strength. He was starving for the third day. He was tired and had no strength. Many people walked into temple but none cared to look at him. He was vexed. It was a hot day. Akilan slowly got up and went to the roadside pump to fill his stomach with water. As he went near the pump he saw a rich lady and his small son walking towards the temple. The rich little boy was holding a big toy gun in his hands and he was making the sound of the gun with his mouth as he was walking. The rich little boy saw Akilan and stopped for a minute. Akilan was seeing the toy gun. He had never seen such a big toy gun before! His eyes opened wide on seeing the gun. Even during the THIRUVIZHA at temples he used to see only small one. He forgot his hunger and was looking at the toy gun with eagerness. The rich little boy was surprised to see Akilan in such a bad condition with torn clothes, dry hair. He was moved by this and understood that Akilan was seeing the toy gun. He smiled at Akilan and handed over the gun to Akilan. Akilan smiled at rich little boy but he was hesitating to get the gun. Have It! said the little rich boy in childish manner. When Akilan went near the rich little boy to get the gun, little rich boy's mother pushed Akilan aside with full force. She looked at Akilan as if she was looking at some creature. Akilan was bleeding badly. Tears filled Akilan's eyes but he had no strength to cry. He fainted. The rich little boy who saw him faint went to his car and brought him water. But his mother scolded him and dragged him inside the temple. The priest welcomed the lady with a broad smile. He asked her, on whose name the Abishagam has to be done? The lady told that it was his son's birthday today and asked to do Abishagam on his name itself. She handed him a can of milk, honey and Panneer for Abishagam. The little rich boy was seeing what the priest was doing. He poured the milk on the statue of God and was chanting some mantras; he then poured the honey and paneer. The lady took the little boy and went round the temple. When they were about to finish the first round the little boy saw the milk coming out through a hole at the corner, the milk which was given to Abishagam. After prayers, the rich little boy along with him mother came out of the temple towards the car. The rich little boy searched for Akilan. He saw Akilan on the roadside pump drinking water. The rich little boy was annoyed of the wasted milk inside the temple and here a little boy even without a cup of pure water to drink. He asked his mother to get some milk for Akilan. But the lady dragged him to the car. He questioned his mother. When you can give so much milk to the priest why not a cup of milk to the poor boy who is in hunger? The lady told that it was for God and only then God will keep them happy. The rich little boy was not convinced with this explanation. He asked his mother to give cup of milk to the poor boy. The lady got angry and slapped her son. But the rich little boy was stubborn. He told he would not come home unless she gives cup of milk to the poor boy. The lady tried to convince him but in vain. She at last gave a cup of milk to poor boy. As Akilan drank the milk the little rich boy could see the smile, the real happiness in the face of Akilan. He smiled at his mother. His mother smiled too. She remembered the lines, “You can see God only in the smiles of poor”.
Just a Minute!!
Hi,
This was written in Accordance with increasing child Labor. Read that in Developing Nations the child labor is nearly 2.5 Crore.
Just a Minute!!
AT Hotel as Servers
At Home as Maids
At Road side Work
At Crackers Factory
At Shops
In Every Art
I can see the faded Palm lines of Young Buds
In the Age of Joy – Their
Dreams are burnt at Crackers Factory!
In the Age to Learn- Their
Knowledge is stopped!
In the Age of Happiness- Their
Eyes are filled with Tears!
In the Age to Play-Their
Shoulders are Loaded With Burden!
Life of no Pains
Life of No care
Life full of Joy
Life full of Happiness
Is this Careless, Painless Life
Just Belong to few?
Are they not the Pillars of Future India?
With No Happy Childhood
Will the Pillars be strong In the future?
Give a thought
Just a Minute!!
This was written in Accordance with increasing child Labor. Read that in Developing Nations the child labor is nearly 2.5 Crore.
Just a Minute!!
AT Hotel as Servers
At Home as Maids
At Road side Work
At Crackers Factory
At Shops
In Every Art
I can see the faded Palm lines of Young Buds
In the Age of Joy – Their
Dreams are burnt at Crackers Factory!
In the Age to Learn- Their
Knowledge is stopped!
In the Age of Happiness- Their
Eyes are filled with Tears!
In the Age to Play-Their
Shoulders are Loaded With Burden!
Life of no Pains
Life of No care
Life full of Joy
Life full of Happiness
Is this Careless, Painless Life
Just Belong to few?
Are they not the Pillars of Future India?
With No Happy Childhood
Will the Pillars be strong In the future?
Give a thought
Just a Minute!!
Life is sweet!!
Life is sweet!!
There may be hurdles
There may be pains
There may be downfall
There may be failure-But
These are not lasting!!
You may have none to comfort
You may have none to care
You may have none to understand
You may have none to listen-But
These are temporary!!
Learn to overcome hurdles with strong mind
Learn to make your pains to happiness by your smile
Learn to make steps of success from your downfall
Learn to make pillars of victory from your failure-Then
Life is sweet!!
Learn to comfort others
Learn to care for others
Learn to understand others
Learn to listen to others-Then
Life is sweet!!
There may be hurdles
There may be pains
There may be downfall
There may be failure-But
These are not lasting!!
You may have none to comfort
You may have none to care
You may have none to understand
You may have none to listen-But
These are temporary!!
Learn to overcome hurdles with strong mind
Learn to make your pains to happiness by your smile
Learn to make steps of success from your downfall
Learn to make pillars of victory from your failure-Then
Life is sweet!!
Learn to comfort others
Learn to care for others
Learn to understand others
Learn to listen to others-Then
Life is sweet!!
My Dream
My Dream
I had a dream
I had a dream
Dream which made me happy
Dream which made me to think!
It was dark forest
There was loneliness everywhere
The rustling of dry leaves heard
The birds were resting in nest
The hooting of owl heard
It was raining heavily
I heard a feeble voice near a cave
I went out to see the owner of the voice
I saw a young man
With hunch back
With folded hands
With bent head
I went near him
He looked at me
I asked him where he should go.
He replied - For race!!
I was surprised!
I asked him to run
He quietly looked into my eyes
He gave me a stare!!
I asked him was he lame?
He stretched his legs to me
It was fine
He was not lame
What made him not to walk?
I asked him
He told that he was put in a cave
For thousand of years
There was no light
There was no air
There was no freedom
There was no strength
He was not allowed to walk
He was not allowed to talk
He was not allowed to study
He was not allowed to express
He asked for a helping hand
I gave him mine
He walked holding my hand
He slowly gained strength
He started walking fast!
His hunch back slowly straightened
He started walking briskly
He started running
He at last won the race!!
Also when he won the race
I did not help him till the destination
I helped him in the beginning
This gave strength to finish the race
The helping hand was not given
Because I pitied him
It was act of repent
For suppressing his birthright- Freedom!!
His face shone brightly
He stood with pride and joy
He looked at people who treated him animal
Just for them to regret for their deeds!!
I had a dream
I had a dream
Dream which made me happy
Dream which made me to think!
It was dark forest
There was loneliness everywhere
The rustling of dry leaves heard
The birds were resting in nest
The hooting of owl heard
It was raining heavily
I heard a feeble voice near a cave
I went out to see the owner of the voice
I saw a young man
With hunch back
With folded hands
With bent head
I went near him
He looked at me
I asked him where he should go.
He replied - For race!!
I was surprised!
I asked him to run
He quietly looked into my eyes
He gave me a stare!!
I asked him was he lame?
He stretched his legs to me
It was fine
He was not lame
What made him not to walk?
I asked him
He told that he was put in a cave
For thousand of years
There was no light
There was no air
There was no freedom
There was no strength
He was not allowed to walk
He was not allowed to talk
He was not allowed to study
He was not allowed to express
He asked for a helping hand
I gave him mine
He walked holding my hand
He slowly gained strength
He started walking fast!
His hunch back slowly straightened
He started walking briskly
He started running
He at last won the race!!
Also when he won the race
I did not help him till the destination
I helped him in the beginning
This gave strength to finish the race
The helping hand was not given
Because I pitied him
It was act of repent
For suppressing his birthright- Freedom!!
His face shone brightly
He stood with pride and joy
He looked at people who treated him animal
Just for them to regret for their deeds!!
Subscribe to:
Posts (Atom)
